cesare prandelli

italya milli takımının 2014 dünya kupasından elenmesine sebep olan, gol atmayı değil, yememeyi hedefleyen, hücumu iki kişi ile yapmaya çalışan, defansı penaltı çizgisinde kurduran pısırık oyun anlayışını aynen bize oynatmakta olan adamdır kendisi. efendi kişiliğine, görmüş - geçirmişliğine, bilgisine vs. asla sözüm olamaz. karakteri bu takıma teknik direktör olmak için yeter de artar bile. ama 25 ağustos 2014 galatasaray fenerbahçe maçı'ndaki rezil ötesi halimizin sorumlusu da ben değilim herhalde! bu rezil oyunun benzerini en son kopenhag ve chelsea deplasmanlarında oynamıştık, orada da yenilmiştik doğal olarak. oyunun merkezini chedjou - semih ikilisi olarak değil, sneijder ve çevresindeki üçlü olarak belirleyebilseydi, muhtemelen kupa müzemizdeydi. bir buçuk aydır takımla birlikte ve "evet bu adam takıma gerçekten seviye atlatacak" diyebileceğimiz türden bir ışık veremedi henüz bize. sonuçta şampiyonlar liginde beraberliklerle finale kadar bile gidebilirsin, ama aynı oyunla ligi 5. bitirirsin. ne türkiye italya'ya benzer, ne de galatasaray fiorentina'ya. bak kurucumuz olan ali sami bey ne diyor sinyor; "amacımız ingilizler gibi toplu halde oynamak, bir renge ve isme sahip olmak. türk olmayan takımları yenmektir." şu 16 kelimelik cümleyi idrak etmek o kadar da zor olmasa gerek. öyle taktiksel deha olmana falan gerek yok, çalışma odanın duvarına as bunu, her gün üç kere oku, gerisi kendiliğinden gelir zaten. en azından galatasaray'ı çalıştırdığını idrak edersin iş işten geçmeden hocam. çünkü güzel insanların başarılı olmasını istiyorum, sen de güzel bir insansın ve başarısızlığı hak etmiyorsun. ismail kartal misali boşalan antrenörlüğe akbabalar misali yapışan ne idüğü belirsiz bir insan o kupayı havaya kaldırmak için ne kadar nitelikli olabilir ki? böyle ihtirasları kendisinden büyük insanların başarılı olmaya çalıştığı yerde, sen de başarılı olmak için her şeyi yapacaksın hocam, başka yolu yok!