Kariyer Sonu351
hakkında blogda yazmadım, yazana yönlendirdim. fakat şimdi buradan uzunca bir yazı yazmak istiyorum ve bu yazımda galatasaray taraftarından çokça bahsedeceğim.
öncelikle prandelli'nin uzun bir projenin ilk adımı olduğuna inanıyor/inanmak istiyorum. prandelli gibi karakterler başarının ölçüsünü mezurayla alan adamlar olmuyorlar; onların ölçüsü kilometre taşlarıdır. bu yüzden prandelli'nin galatasaray futbol takımında kesinlikle tek yetkili olması ve sonuna kadar arkasında durulması taraftarıyım. şimdi böyle adamları bizim ülkemizde kimse sevmez, kimse iyi şeyler konuşmaz. neticede olgun, ne yaptığını bilen, kuralları olan, prensipli ve idealist bir adamın hamleleri de santraç gibi olacaktır ve futbolun bu kadar boş fikirlerle tartışıldığı bir ülkede sevilmeyecektir. ilk mağlubyietinden sonra basın gazı verecek, ikinci mağlubiyetinde taraftar homurdanmaya başlayacak ve üçüncüsünde topluca bir saldırı olacaktır. çünkü böyle adamların kazanma anlayışı gibi kaybetme anlayışları da farklı ve olgun olur. oysa bizim her şeyi bilen toplumumuz böyle adamların yakasına yapışıp "bizi şampiyon yap şampiyon!" demekten zerre çekinmez. çekinin abiler ve ablalar; bu adama ve adımlarına gerçekten, samimiyet ve ciddiyetle güvenin.
şimdi işin teknik tarafına da bakacak olursak en başta euro 2012 kendisi için bir apolettir. ben türkiye'nin olmadığı turnuvalarda italya'yı destekleyen bir insan evladı olarak umutsuz bir turnuva gördüğüm 2012'de finale çok şaşırmıştım. evet finalde ispanya 4-0 galip geldi ama orada prandelli'den çok takımın kabahati vardı. grupta elinden kaçırdığın bir takıma finalde 4-0 yenilmek nedir? neyse geçelim bunları, prandelli'nin kafasındaki planlara gelelim.
öncelikle ben prandelli'nin serbest bir çalışma ortamı ve destekle galatasaray'ın geleceğine damga vurcağına inanıyorum. bunun yanında bu sezon şampiyonluğu kazanmamızı da beklemiyor değilim ama ünal aysal'ın direkt olarak buna yönelik bir açıklama yapması hoşuma gitmedi. evet 4. yıldızı takmak manevi olarak çok şey ifade edebilir ama bu yıldız mevzusu çıktığında üçüncü yıldızı biz takmıştık, elimize ne geçti? böyle olaylara, özellikle böyle bir ülkede çok takılmamak lazım. prandelli'nin inşaatını başlatacağı bir projede dördüncü yıldız umrumda bile değil, isterse o yıldızı sivasspor'a versinler, zerre ilgilenmiyorum. bana kalırsa siz de şu yıldız konusunu bir kenara bırakıp geleceğe bakın; çünkü gelecek gelecekte.
satırlarımı derwall gerçeği ve galatasaray'ın 80 döneminde başlayan yükselişini hatırlatarak sonladırıyorum. almanya milli takımında 15 sene süren bir proje bizde 20 sene sürsün ama sonunda tarihi de biz yazalım, daha önce defalarca yazdığımız gibi.
öncelikle prandelli'nin uzun bir projenin ilk adımı olduğuna inanıyor/inanmak istiyorum. prandelli gibi karakterler başarının ölçüsünü mezurayla alan adamlar olmuyorlar; onların ölçüsü kilometre taşlarıdır. bu yüzden prandelli'nin galatasaray futbol takımında kesinlikle tek yetkili olması ve sonuna kadar arkasında durulması taraftarıyım. şimdi böyle adamları bizim ülkemizde kimse sevmez, kimse iyi şeyler konuşmaz. neticede olgun, ne yaptığını bilen, kuralları olan, prensipli ve idealist bir adamın hamleleri de santraç gibi olacaktır ve futbolun bu kadar boş fikirlerle tartışıldığı bir ülkede sevilmeyecektir. ilk mağlubyietinden sonra basın gazı verecek, ikinci mağlubiyetinde taraftar homurdanmaya başlayacak ve üçüncüsünde topluca bir saldırı olacaktır. çünkü böyle adamların kazanma anlayışı gibi kaybetme anlayışları da farklı ve olgun olur. oysa bizim her şeyi bilen toplumumuz böyle adamların yakasına yapışıp "bizi şampiyon yap şampiyon!" demekten zerre çekinmez. çekinin abiler ve ablalar; bu adama ve adımlarına gerçekten, samimiyet ve ciddiyetle güvenin.
şimdi işin teknik tarafına da bakacak olursak en başta euro 2012 kendisi için bir apolettir. ben türkiye'nin olmadığı turnuvalarda italya'yı destekleyen bir insan evladı olarak umutsuz bir turnuva gördüğüm 2012'de finale çok şaşırmıştım. evet finalde ispanya 4-0 galip geldi ama orada prandelli'den çok takımın kabahati vardı. grupta elinden kaçırdığın bir takıma finalde 4-0 yenilmek nedir? neyse geçelim bunları, prandelli'nin kafasındaki planlara gelelim.
öncelikle ben prandelli'nin serbest bir çalışma ortamı ve destekle galatasaray'ın geleceğine damga vurcağına inanıyorum. bunun yanında bu sezon şampiyonluğu kazanmamızı da beklemiyor değilim ama ünal aysal'ın direkt olarak buna yönelik bir açıklama yapması hoşuma gitmedi. evet 4. yıldızı takmak manevi olarak çok şey ifade edebilir ama bu yıldız mevzusu çıktığında üçüncü yıldızı biz takmıştık, elimize ne geçti? böyle olaylara, özellikle böyle bir ülkede çok takılmamak lazım. prandelli'nin inşaatını başlatacağı bir projede dördüncü yıldız umrumda bile değil, isterse o yıldızı sivasspor'a versinler, zerre ilgilenmiyorum. bana kalırsa siz de şu yıldız konusunu bir kenara bırakıp geleceğe bakın; çünkü gelecek gelecekte.
satırlarımı derwall gerçeği ve galatasaray'ın 80 döneminde başlayan yükselişini hatırlatarak sonladırıyorum. almanya milli takımında 15 sene süren bir proje bizde 20 sene sürsün ama sonunda tarihi de biz yazalım, daha önce defalarca yazdığımız gibi.
