14
zahmet edip de gelen tüm arkadaşlara teşekkür ediyorum. küçük çaplı da olsa ilk defa böyle bir organizasyonun içinde bulunmak gerçekten çok güzel bir duyguydu.
öncelikle şunu söylemek isterim ki bu turnuvayı bir ölüm kalım savaşı olarak gören diğer yazarların* aksine benim için adeta bir hazırlık maçı havasındaydı. deplasmana zaten her türlü riski alarak, her türlü dalavereyi hesaplayarak gitmiştim. psikolojik baskı, bozuk kol, kötü ekran her şeye razıydım. fakat hayatımda ilk defa çin malı pes 2013 oynadım. her ne kadar oyundan soğusam da ilk oyunun bitiminde artık advanced derecesinde bir fransızca'ya sahiptim. yani bu zirvenin kültürüme de çok büyük katkısı oldu.
+2 gözükmesine rağmen -5 oyun hızında oynadığım ilk maçı juninhooo kardeşime 2-0 kaybettim. ben juventus, juninhooo da man city'di. fakat tevez'in uçağının 1 sene rötar yapması nedeniyle kendisi oyunda hâlâ city'deydi ve forvete krasic'i koymak zorunda kalmıştım. biliyorum benim gibi bir yetenek için bunlar bahane sayılamaz evet kabul ediyorum yenildiğimi lakin juninhooo kardeşim kendi kazdığı kuyuya kendisi düşerek benim artık yenmekten bıktığım neverfall'a karşı aynı oyunda ağır bir mağlubiyet aldı.
daha sonra o lanet masayı kapatıp farklı yere geçtik. diğer kardeşlerimle yaptığım mücadelelerden 3 puanla ayrıldım. ama benim aklımda hep juninhooo vardı. çünkü kendisi benim için adeta ermando'ya açılan bir kapıydı. kendisini tekrar düelloya davet ettim sağolsun beni kırmadı. kendisi yine tevez'li man city'i aldı ben ise olympic lyon idim. ilk yarı skoru 1-5 :( . allah aşkına söyleyin siz olsanız o maçın ikinci yarısına çıkar mısınız? hâliyle ben de maçı kafamda bitirip ikinci yarıya büyük bir rehavetle girdim. her ne kadar juninhooo'yla da oynasam gözlerimi kapattığımda yanımda hep ermando vardı.* o da ne? gözlerimi açtığımda maç 5-5 olmuştu. konuşmanın başında belirttiğim gibi juninhooo bu maçı ölüm kalım savaşı olarak görüyordu zira kendisinin 5. golünde sevinçten telefonunu parçaladı, kapak bir yana, ekran bir yana, batarya bir yana dağıldı.
uzatmalarda geriden gelmenin avantajıyla juninhooo bir gol daha bularak maçı 6-5'e getirdi lakin bu sevinci fazla uzun sürmeyerek maçın skorunu tayin eden golümü attım. 6-6
sanırım bu korku kendisine yetmiştir. kendisiyle de sözleştik en yakın zamanda bir kez daha görüşüp 5 maç üzerinden bir meydan okuma gerçekleştireceğiz.
(bkz: to be continued)
öncelikle şunu söylemek isterim ki bu turnuvayı bir ölüm kalım savaşı olarak gören diğer yazarların* aksine benim için adeta bir hazırlık maçı havasındaydı. deplasmana zaten her türlü riski alarak, her türlü dalavereyi hesaplayarak gitmiştim. psikolojik baskı, bozuk kol, kötü ekran her şeye razıydım. fakat hayatımda ilk defa çin malı pes 2013 oynadım. her ne kadar oyundan soğusam da ilk oyunun bitiminde artık advanced derecesinde bir fransızca'ya sahiptim. yani bu zirvenin kültürüme de çok büyük katkısı oldu.
+2 gözükmesine rağmen -5 oyun hızında oynadığım ilk maçı juninhooo kardeşime 2-0 kaybettim. ben juventus, juninhooo da man city'di. fakat tevez'in uçağının 1 sene rötar yapması nedeniyle kendisi oyunda hâlâ city'deydi ve forvete krasic'i koymak zorunda kalmıştım. biliyorum benim gibi bir yetenek için bunlar bahane sayılamaz evet kabul ediyorum yenildiğimi lakin juninhooo kardeşim kendi kazdığı kuyuya kendisi düşerek benim artık yenmekten bıktığım neverfall'a karşı aynı oyunda ağır bir mağlubiyet aldı.
daha sonra o lanet masayı kapatıp farklı yere geçtik. diğer kardeşlerimle yaptığım mücadelelerden 3 puanla ayrıldım. ama benim aklımda hep juninhooo vardı. çünkü kendisi benim için adeta ermando'ya açılan bir kapıydı. kendisini tekrar düelloya davet ettim sağolsun beni kırmadı. kendisi yine tevez'li man city'i aldı ben ise olympic lyon idim. ilk yarı skoru 1-5 :( . allah aşkına söyleyin siz olsanız o maçın ikinci yarısına çıkar mısınız? hâliyle ben de maçı kafamda bitirip ikinci yarıya büyük bir rehavetle girdim. her ne kadar juninhooo'yla da oynasam gözlerimi kapattığımda yanımda hep ermando vardı.* o da ne? gözlerimi açtığımda maç 5-5 olmuştu. konuşmanın başında belirttiğim gibi juninhooo bu maçı ölüm kalım savaşı olarak görüyordu zira kendisinin 5. golünde sevinçten telefonunu parçaladı, kapak bir yana, ekran bir yana, batarya bir yana dağıldı.
uzatmalarda geriden gelmenin avantajıyla juninhooo bir gol daha bularak maçı 6-5'e getirdi lakin bu sevinci fazla uzun sürmeyerek maçın skorunu tayin eden golümü attım. 6-6
sanırım bu korku kendisine yetmiştir. kendisiyle de sözleştik en yakın zamanda bir kez daha görüşüp 5 maç üzerinden bir meydan okuma gerçekleştireceğiz.
(bkz: to be continued)