260
juventus'tayken ilk tanıdım, juventus'u tuttum. hatta delle alpi'de 2-2 berabere kaldığımız juventus maçında 10 yaşındaki salaklığımla "5 atalım ama 1 tane de zidane'dan gol yeme onurunu da yaşayalım" dediğimi hatırlıyorum. fransa 98'de sırf o oynuyor diye fransa'yı tuttum. finalde kafaları çakarken ben keyiften yuvarlandım. real madrid'e gitti ve el clasico'larda o zamandan beri hala madrid ciyim. leverkusen finalinde sol vole'yi yapıştırdı havaya uçtum. 2006'da materazzi'ye kafayı çaktı ayakta alkışladım sorgulamadan. "benim için" yaşayan efsane olarak adlandırabileceğim 2 futbolcu var. zidane onlardan biridir.
diğeri de (bkz: gheorghe hagi)
diğeri de (bkz: gheorghe hagi)
