16
elini tasin altina sokup, o acilari ve ölumleri hatirlatan kömur karasini, insanlarin ustunden temizleyebilen herkes gibi sonuna kadar destek oldugum kampanya...
butun bu acilarin önune gecebilmek icin yapilacak en buyuk yardim zihniyetimizi ve insanligimizi degistirmek.
cunku;
piknik tüpünün kafasini degistikten sonra, kafanin etrafina cakmak tutup kacak varmi diye kontrol eden bir milletiz biz. tesadüfen yasiyoruz, ihmalkarliktan öluyoruz. ahmaklikla oy veriyoruz.
yazilan yazi uzunsa sonuna kadar okumaya bile useniyoruz.
takim tutar gibi siyaset yapiyoruz. bize göre sol partiler hep dinsiz komunist oluyor, sag partiler yobaz ve fasist. dindar veya ateist oldugumuzu diger insanlarin gözlerine sokmaktan hoslaniyoruz biz. cuma gunleri "hayirli cumalar" demek modaysa herkesten cok biz takip ediyoruz o modayi. 11 ay icip sicip bir ay oruc tuttugumuz halde, ramazanda icki iciyor diye adam dövuyoruz biz. kendi kizkardesimizin, esimizin, anamizin basini kapatip, kiyafetine karistigimiz halde sokakta baskasinin kizkardesine, esine, annesine halleniyoruz. kicini basini insanlarin agzina sokacak sekilde acip rahatsiz edilince "özgurluk yok" diyoruz. bizim hicbir seyimiz dengeli degil. ya cok egitimliyiz, ya tam ökuz. ya tam tecrubeliyiz, ya hic. ya sev diyoruz, ya terket. ayarimiz yok bizim.
insanlar madende mahsur kaliyor, icerden metan gazi siziyor, madenin önunde sigara icip greyderleri "ökuzun trene baktigi gibi" seyrediyoruz. vardiya degisikliginde facia olmasina ve icerde normalin iki kati isci bulunmasina ragmen rakamlari sakliyoruz. kendi oturdugumuz koltuk sallanmasin diye rakamlari ucer-beser artiriyoruz. gercek ölu sayisini saklayip, cikarilan cenazeleri ailelerden habersiz gizlice gömuyoruz. cani yanan ve ici acidigi icin isyan eden öksuzu, evladini yitirmisi, kocasini kaybetmisi dövup tekmeliyor, korumalara dövdurtuyoruz biz.
sirf gicik oluyoruz diye, sevmedigimiz bir tayfadan gelen mantikli öneriyi bile sallamadan reddediyoruz. önlem alinip, herkesin hayatini kurtarabilecekken, "bu isin cilvesi bu, e kader kismet" deyip pisligimizi halinin altina supuruyoruz biz.
1000 yil önce asyadan göcup, cöktugumuz ve zorbalikla aldigimiz bu topraklarda, baska kulturden baska dilden insanlarla, bu topraklarin eski sahipleri ile yanyana yasamayi ögrenemedik biz. zamaninda bizi kitir kitir kesen, insanlik tarihinin en buyuk iskencelerini yapan araplara özendik biz. cekik gözlerimiz vardi gitti, araplarin genleriyle karisti, sacma sapan bir tip olduk biz.
bazen korkuyorum bizden, bazen guluyorum acinacak halimize.
sonra soma'da 48 saattir kara cehennemde bekleyen insanlar geliyor aklima.
ölduler mi? kaldilar mi ya rabb? ne yapiyorlardir simdi?
vah halimize... vah ki ne vah...
ögrenemedik gitti insan gibi yasamayi...
rabbim soma'daki insanlarin yaninda olsun.
butun bu acilarin önune gecebilmek icin yapilacak en buyuk yardim zihniyetimizi ve insanligimizi degistirmek.
cunku;
piknik tüpünün kafasini degistikten sonra, kafanin etrafina cakmak tutup kacak varmi diye kontrol eden bir milletiz biz. tesadüfen yasiyoruz, ihmalkarliktan öluyoruz. ahmaklikla oy veriyoruz.
yazilan yazi uzunsa sonuna kadar okumaya bile useniyoruz.
takim tutar gibi siyaset yapiyoruz. bize göre sol partiler hep dinsiz komunist oluyor, sag partiler yobaz ve fasist. dindar veya ateist oldugumuzu diger insanlarin gözlerine sokmaktan hoslaniyoruz biz. cuma gunleri "hayirli cumalar" demek modaysa herkesten cok biz takip ediyoruz o modayi. 11 ay icip sicip bir ay oruc tuttugumuz halde, ramazanda icki iciyor diye adam dövuyoruz biz. kendi kizkardesimizin, esimizin, anamizin basini kapatip, kiyafetine karistigimiz halde sokakta baskasinin kizkardesine, esine, annesine halleniyoruz. kicini basini insanlarin agzina sokacak sekilde acip rahatsiz edilince "özgurluk yok" diyoruz. bizim hicbir seyimiz dengeli degil. ya cok egitimliyiz, ya tam ökuz. ya tam tecrubeliyiz, ya hic. ya sev diyoruz, ya terket. ayarimiz yok bizim.
insanlar madende mahsur kaliyor, icerden metan gazi siziyor, madenin önunde sigara icip greyderleri "ökuzun trene baktigi gibi" seyrediyoruz. vardiya degisikliginde facia olmasina ve icerde normalin iki kati isci bulunmasina ragmen rakamlari sakliyoruz. kendi oturdugumuz koltuk sallanmasin diye rakamlari ucer-beser artiriyoruz. gercek ölu sayisini saklayip, cikarilan cenazeleri ailelerden habersiz gizlice gömuyoruz. cani yanan ve ici acidigi icin isyan eden öksuzu, evladini yitirmisi, kocasini kaybetmisi dövup tekmeliyor, korumalara dövdurtuyoruz biz.
sirf gicik oluyoruz diye, sevmedigimiz bir tayfadan gelen mantikli öneriyi bile sallamadan reddediyoruz. önlem alinip, herkesin hayatini kurtarabilecekken, "bu isin cilvesi bu, e kader kismet" deyip pisligimizi halinin altina supuruyoruz biz.
1000 yil önce asyadan göcup, cöktugumuz ve zorbalikla aldigimiz bu topraklarda, baska kulturden baska dilden insanlarla, bu topraklarin eski sahipleri ile yanyana yasamayi ögrenemedik biz. zamaninda bizi kitir kitir kesen, insanlik tarihinin en buyuk iskencelerini yapan araplara özendik biz. cekik gözlerimiz vardi gitti, araplarin genleriyle karisti, sacma sapan bir tip olduk biz.
bazen korkuyorum bizden, bazen guluyorum acinacak halimize.
sonra soma'da 48 saattir kara cehennemde bekleyen insanlar geliyor aklima.
ölduler mi? kaldilar mi ya rabb? ne yapiyorlardir simdi?
vah halimize... vah ki ne vah...
ögrenemedik gitti insan gibi yasamayi...
rabbim soma'daki insanlarin yaninda olsun.
