52
gecenin 4'ünde tesadüfen uyanıp telefondan twitter'a bakayım dedim. taziye yazılarını görünce ne yalan söyleyeyim aklıma anne babası geldi ilk başta. o da büyük bir acı elbette ama aklımın ucundan geçmedi o biricik oğlunun vefat ettiğini düşünmek. sabahı edemedim. çoluğum yok çocuğum yok, yüz yüze hiç tanımadığım bir adamın o acısını hissetmeyi bile kaldıramadım. instagramdan oğluyla olan videoları geldi birden aklıma. onları izledim. melekten farksız o güzel yavrunun güleç hallerini izlemek dayanamadığım son noktaydı.
bir insanın yaşayabileceği en büyük sınama, en zor acı. ne desek boş. allah, ailesine ve tüm sevdiklerine sabır versin, cennette birbirine kavuştursun.
bir insanın yaşayabileceği en büyük sınama, en zor acı. ne desek boş. allah, ailesine ve tüm sevdiklerine sabır versin, cennette birbirine kavuştursun.
