7049
tam 15 yıl..
son 15 yılda neler oldu :
her derbiden önce fenerbahçeli yöneticiler maçtan önce nefret tohumları ekerdi. fark atacaklarını, ezeceklerini söylerlerdi. maçtan sonra da yönetici adabına uymayan açıklamalar yapardı.
volkan denen zat-ı muhterem lincoln'e saldırdı, götüyle top tuttu, kavga çıkardı, ana avrat sövdü, taraftarı provake etti, bir yerlerini avuçlayıp taraftara hareket çekti.
alex her maçta kolay fauller aldı, kendini yere attı.
m.topuz köpek taklidi yaptı ve sahaya işedi
cristian denen futbolcu herkesle dalga geçti, maç öncesi durup dururken arda'ya saldırdı
lugano her ikili mücadelede faul yaptı, forvetimizi dövmekten beter etti. her pozisyonda hakemin yanında bitti.
caner denen şahıs yapmadığı pislik, çıkarmadığı olay kalmadı.
luciano eliyle golü kesti.
emre b. herkese tehdit küfür yağdırdı, hakemin üstüne yürüdü, baros'un ayağını kırdı.
tuncay şanlı rakip sahada ''bir baba hindi cimboma bindi '' diye bağırdı.
meireles denen hilkat garibesi cinsel organını avuçlayıp sağa sola salladı, hakeme tükürdü..
basın yayın yoluyla, açıklamalar her türlü ortamı gerip, futbolcularımızın demorolize olmasını sağladılar. sahaya çıkan futbolcularımız futbol dışında her şeyi düşünür oldu.
taraftarıyla toplanıp cimboma ana avrat küfür ettiler.
sonra çıkıp bunlara ''psikolojik üstünlük'' dediler.
15 yıl sonra bir adam geldi ve dedi ki ''psikolojik savaş öyle değil böyle yapılır''. bugüne kadar mahallenin temiz çocuğu olan biz, her gittiğimizde tekme tokat dayak yiyip, üstüne maçı kaybedip bir de basın önünde suçlu olan biz. bir adam sayesinde o psikolojik üstünlüğü tabir-i caizse ''siktir edip attık.'' bu hikaye al capone'un sözüne benziyor '' çocukken her akşam yatmadan önce tanrıya bana bir bisiklet vermesi için dua ederdim. bir gün tanrının çalışma tarzının bu olmadığını anladım. ertesi gün gittim kendime yeni bir bisiklet çaldım ve her akşam yatmadan önce tanrıya günahlarımı affetmesi için dua ettim''. demek ki böyle kazanılıyormuş.
15 yıldır bunca pisliğe göz yuman, sesini çıkarmayan, tartışma bile gereği duymayan çok sevgili spor basınımız, 2 gündür melo'yu gönderme hesapları yapıyor. ve dikkatinizi çekerim melo sahada ne küfür etti, ne rakibini sakatlayacak bir hareket yaptı. yaptığı tek şey, kırmızı kart aldırdığı için sevinmek.
basınımız sevmedi psikoloji savaşını bizim kazanmamızı. biz hep iyi çocuk olalım, bizi döve döve yensinler istediler. sözlerimi bir resimle sonlandırmak istiyorum. http://31.media.tumblr.com/...QD91rruti8o1_500.jpg
not : uzun bir süre entry girmeyecektim ama dayanamadım.
edit: (bkz: dag basini neyleyim) e tesekkürler. luciano'nun eliyle golü kesmesi doğrusu, atması değil.
son 15 yılda neler oldu :
her derbiden önce fenerbahçeli yöneticiler maçtan önce nefret tohumları ekerdi. fark atacaklarını, ezeceklerini söylerlerdi. maçtan sonra da yönetici adabına uymayan açıklamalar yapardı.
volkan denen zat-ı muhterem lincoln'e saldırdı, götüyle top tuttu, kavga çıkardı, ana avrat sövdü, taraftarı provake etti, bir yerlerini avuçlayıp taraftara hareket çekti.
alex her maçta kolay fauller aldı, kendini yere attı.
m.topuz köpek taklidi yaptı ve sahaya işedi
cristian denen futbolcu herkesle dalga geçti, maç öncesi durup dururken arda'ya saldırdı
lugano her ikili mücadelede faul yaptı, forvetimizi dövmekten beter etti. her pozisyonda hakemin yanında bitti.
caner denen şahıs yapmadığı pislik, çıkarmadığı olay kalmadı.
luciano eliyle golü kesti.
emre b. herkese tehdit küfür yağdırdı, hakemin üstüne yürüdü, baros'un ayağını kırdı.
tuncay şanlı rakip sahada ''bir baba hindi cimboma bindi '' diye bağırdı.
meireles denen hilkat garibesi cinsel organını avuçlayıp sağa sola salladı, hakeme tükürdü..
basın yayın yoluyla, açıklamalar her türlü ortamı gerip, futbolcularımızın demorolize olmasını sağladılar. sahaya çıkan futbolcularımız futbol dışında her şeyi düşünür oldu.
taraftarıyla toplanıp cimboma ana avrat küfür ettiler.
sonra çıkıp bunlara ''psikolojik üstünlük'' dediler.
15 yıl sonra bir adam geldi ve dedi ki ''psikolojik savaş öyle değil böyle yapılır''. bugüne kadar mahallenin temiz çocuğu olan biz, her gittiğimizde tekme tokat dayak yiyip, üstüne maçı kaybedip bir de basın önünde suçlu olan biz. bir adam sayesinde o psikolojik üstünlüğü tabir-i caizse ''siktir edip attık.'' bu hikaye al capone'un sözüne benziyor '' çocukken her akşam yatmadan önce tanrıya bana bir bisiklet vermesi için dua ederdim. bir gün tanrının çalışma tarzının bu olmadığını anladım. ertesi gün gittim kendime yeni bir bisiklet çaldım ve her akşam yatmadan önce tanrıya günahlarımı affetmesi için dua ettim''. demek ki böyle kazanılıyormuş.
15 yıldır bunca pisliğe göz yuman, sesini çıkarmayan, tartışma bile gereği duymayan çok sevgili spor basınımız, 2 gündür melo'yu gönderme hesapları yapıyor. ve dikkatinizi çekerim melo sahada ne küfür etti, ne rakibini sakatlayacak bir hareket yaptı. yaptığı tek şey, kırmızı kart aldırdığı için sevinmek.
basınımız sevmedi psikoloji savaşını bizim kazanmamızı. biz hep iyi çocuk olalım, bizi döve döve yensinler istediler. sözlerimi bir resimle sonlandırmak istiyorum. http://31.media.tumblr.com/...QD91rruti8o1_500.jpg
not : uzun bir süre entry girmeyecektim ama dayanamadım.
edit: (bkz: dag basini neyleyim) e tesekkürler. luciano'nun eliyle golü kesmesi doğrusu, atması değil.
