hakan şükür

gecenin 03:00 nda hüngür hüngür ağlamama neden olmuştur kendisi ki o sırada tv izliyordum, spor programı, ve birden görüntüde floryada antrenman yapan futbolcularımız belirdi. ama bu kez antrenman yapmıyorlar, büyük bir sevinçle birini karşılıyorlardı kollarını açarak. sonra görüntüye o girdi, üstüne en çok yakışan renklerle, sarı-kırmızıyla.. o da kollarını açmış, arkadaşlarına, yoldaşlarına yürüdü, kucaklaştılar gülüştüler ve belki ağlaştılar... o an çok istediğim şey hiç beklemediğim anda olmuş; kral yuvaya dönmüştü. onu o kadar özlemişim o kadar çok seviyormuşum ki gözlerimdenyaşlar sel oldu aktı..
kralım dönmüştü, kralım onu anlayanların arasındaydı yeniden, ona gereken hakettiği değeri verenlerin arasındaydı. onun nasıl biri olduğunu ne denli duygusal yiğit bi yürek taşıdığını bilen ona bu yüzden gönül verenlerin arasındaydı yeniden.. artık hem kralım hem de galatasarayım yeniden "tam" olmuşlardı.. efsane kaldığı yerden devam edecekti...