opera yapan galatasaraylıya tokat atan kadın

polemiğe girmeyim diyorum ama insanda sabır bırakmıyorsunuz.

muhtemelen peri padişahının kızı olup, ipek kozasının içinde büyümüş, her gün çiçek tozuyla polenle beslenen nadide bir elmastır. hayatın gerçekleriyle karşı karşıya gelmemiş, kulak zedeleyici en ufak bir sesle karşılaşmamıştır. aynı zamanda hiç bir konuda empati yapamayan türk insanın empati konusundaki ana, bacı eşiğini bize göstermiş çok muhterem bir şahsiyettir.
neymiş bir bağyan'ın yanında küfür edilmezmiş. iyi yapmışmış. hani kadınlara bu kadar değer verip saygı gösteriliyor ya, bunu diyen insanlar arenada maç çıkışlarında metroya binerken "beyler bayan var sakin olun" denilmesine rağmen hala ayı gibi önündeki kadını görmezden gelerek ittiren beyfendiler ha aklınızda bulunsun.
fiziksel olarak bizden üstün olmanız hasebiyle hayvani bir şekilde ezip geçmeniz, o yaslamalarınız yüzünden kapı boşluğuna sıkışma, üstün yetenekleriniz sayesinde bel boşluğuma darbe yemek gibi durumlarla bir kaç defa karşılaştım. burada maça gidip gelen çok fazla bey var. muhtemelen onlardan bazıları da annene karına kız kardeşine deseler naparsın galeyanıyla "bekara karı boşaması" kolaydır sözünü ete kemiğe büründürüyorlar ya, en çok buna gülüyorum. ama allahınız var kadına saygılısınız. işi kendi nefsinize vurunca gösterebiliyorsunuz bu saygıyı da...

gelelim bu ablaya. şimdi ben ona felsefik bir şekilde özgürlüğün ne olduğunu anlatmaya kalksam "uff snne be slq" diyip bi tokat da bana atar. ama olsun ben yine de izah edeyim. küfür etmek en az hayat kadar gerçek ve hayat kadar komik dalgaya alınacak bir durum. şahsi olarak hiç bir saldırı olmaması bir yana bu ablanın kamusal bir alanda farklı hayat görüşlerinden bir çok insanın bir araya geldiği, her kafadan bir sesin çıktığı yerde tek başına kara muratlık yapması son derece ironik. emin olun bu kezban da yalnız kaldığı ya da kendi kafa sesiyle konuştuğu zamanlarda bu taraftarın ettiğinden daha beter küfür ediyordur. küfür etmeyen insan mı olur amınkoyayım hangi gezegende yaşıyorsunuz.
özgürlük, başkasının senin özel alanına müdahale etmediği yerdir. ama sen topluluk içinde kamusal bir alanda bulunuyorsan farklı hayatlardan, farklı kafalardan çıkan seslere de tahammül edeceksin. buna mecbursun.

sözün özü şudur sevgili salon erkeği yazar arkadaşlarım. her şeyden önce insan tahammül etmeyi öğrenecek. empati kuracak. ama bu empati ana bacı karı edebiyatı üzerinden olmaz. o zaman bu yaptığın safi bir bencillik olur. benim karıma kızıma yapsalar nolurdu ile kahraman pozlarına girmeyin.

hepinizi seviyorum.
gözlerinizden öperim...