137
rüzgar gibi estiği, üst üste şampiyon olduğu yıllarda pazar günlerinin bir anlamı olurdu. alırdım cipsimi kucağıma takip ederdim. bazı yarışlarda schumi diğer sürücülerle arasındaki farkı o kadar açardı ki yarışın heyecanı kaybolur, bitime 10-15 tur kala yayıldığım koltukta uyuyakalırdım. o zamanlar ferrari marşı sandığım italya milli marşıyla uyanırdım.* http://www.youtube.com/watch?v=ScbzOqLTb2s schumi orkestra şefi gibi marşa eşlik eder, ardından da şampanyayı ferrari müdürü jean todt'a boca ederdi.
çocukluğumun bir parçasıdır schumacher. şu an ölümle verdiği savaşı kazanacak ve yaşayan efsane olmaya devam edecektir.
çocukluğumun bir parçasıdır schumacher. şu an ölümle verdiği savaşı kazanacak ve yaşayan efsane olmaya devam edecektir.
