658
5 kasım 2013 kopenhag galatasaray maçı sonrası hakkına yöneltilen eleştirilere cevap vermek farz olmuştur.
oyuncu değişiklikleri:
oyuncu tercihleri bahanesiyle kendisine saldıranların elindeki tek argüman skorun 1-0 kopenhag lehine olmasıdır. bu kadar mı görmek zor bazı şeyleri? bu kadar mı kör olunur? mancini, aydın - ceyhun değişikliği ile 4-2-3-1 dizilişine dönmeyi, orta sahayı kalabalıklaştırmayı düşündü. kanatlarımız burak ve bruma olurken, selçuk sneijder'in bölgesine geçti ve orta sahanın ortası da melo ve ceyhun'a emanet edildi. ki bu dakikadan sonra kopenhag'ı yarı sahasına hapsettik tam manasıyla. o dakikalarda 1 gol bulabilseydik şu an "aslan mancini!" çığlıklarından geçilmiyordu buralar. ceyhun'a hala güvenilmediği, a takımda oynayabilecek potansiyele sahip olmadığının düşünüldüğü bir gerçek fakat yedek kulübesinde başka bir orta saha oyuncusu var da ben mi göremiyorum? 2 senedir selçuk ve melo'ya alternatif yaratmayan mancini mi? oyunun gidişatı ve kopenhag'ın defansif anlayışı nedeni ile o dakikalarda yapması gerekeni yapmıştır oyuncu değişikleriyle. umut - semih değişikliğine de kendisine "korkak" diyenler cevap versin bir zahmet. rakip üzerimize gelmeyi bırak, yarı sahasından çıkamazken semih'e gerek olmadığını düşünmüş ve gol için umut'u oyuna sokmuştur. adam daha ne yapsın?
maç sonu demeci:
demiş ki "artık juventus'u son maçta yenmemiz şart". vay efendim sen real madrid maçına nasıl 0 puan gözüyle bakarsın? arkadaşım salak mısın yoksa salak rolü mü yapıyorsun? şu an puan durumu 10 - 4 - 4 - 3. ikili averaj sayesinde 2. durumdayız ve 5. hafta maçlarında juventus'un içeride kopenhag'ı yenmesi büyük ihtimal. e o halde sen real madrid'i yensen ne fark eder ki? iş yine son maça kalmıyor mu? kaldı ki "real madrid deplasmanına kazanmak için gideceğiz" demeci tamamen hayalciliktir, umut tacirliğidir. 5. hafta maçlarında real bizi yener, juventus kopenhag'ı yener ve iş son maça kalır. sami yen'de juventus'a koyup üst tur biletini almaya çalışırız. tam da mancini'nin söylediği gibi.
oynanan oyunun sıkıntılı olduğu iddiası:
sanırım ben farklı bir maç izledim. hani rakibi kendi sahasına hapseden, 2. yarıda dönen bütün topları toplayan takım biz değildik, öyle mi? zorladık, kapanan takımı açmaya çalıştık, aydın-ceyhun, umut-semih değişikleriyle oyunda farklılık arayışına gittik. kopenhag savunmasını delmek için her şeyi denedik ama girdiğimiz nadir pozisyonlardan da yararlanamadık, hepsi bu. şimdi skoru baz alarak "eskiden atak yapıyorduk, şu an onu da yapamıyoruz" diyenler şüphesiz mancini'nin ve galatasaray'ın başarısız olmasını isteyenlerdir. şampiyonlukla kapattığımız geçen sezondan bir çırpıda bir sürü maç sayabilirim size, 90 dakikasını top bile oynamadan kapattığımız. mesela orduspor deplasmanı, mesela mersin idman yurdu maçı, mesela 3-1 yenildiğimiz içerideki karabükspor, mesela rakip kaleye bile gidemediğimiz, adeta 0-0'a bağlamaya çalıştığımız deplasmandaki trabzonspor, mesela içeride 1-1 kaldığımız eskişehir ve antep maçları... bu maçları hatırlayanlar ortak noktanın yan pas yapmaktan başka bir şey yapmadığımız olduğunu hatırlayacaklardır. ama şampiyon olunca bu maçların önemi yok değil mi? olmaması lazım zaten, her maç saldırgan, iştahlı bir oyun oynayamıyorsunuz maalesef. günlük performans diye bir gerçek var ve bazı günlerde ne yaparsanız yapın olmuyor. fakat bu günlerde "öldük bittik biz" moduna girmenin, "takımın miadı dolmuş artık" demenin hiç mi hiç gereği yok. ayrıca hatırlatmak gerek, juventus'a deplasmanda 2 gol atan da, kopenhag'a içeride ilk yarıda 3 tane sallayan da mancini'nin takımıydı.
oyuncu değişiklikleri:
oyuncu tercihleri bahanesiyle kendisine saldıranların elindeki tek argüman skorun 1-0 kopenhag lehine olmasıdır. bu kadar mı görmek zor bazı şeyleri? bu kadar mı kör olunur? mancini, aydın - ceyhun değişikliği ile 4-2-3-1 dizilişine dönmeyi, orta sahayı kalabalıklaştırmayı düşündü. kanatlarımız burak ve bruma olurken, selçuk sneijder'in bölgesine geçti ve orta sahanın ortası da melo ve ceyhun'a emanet edildi. ki bu dakikadan sonra kopenhag'ı yarı sahasına hapsettik tam manasıyla. o dakikalarda 1 gol bulabilseydik şu an "aslan mancini!" çığlıklarından geçilmiyordu buralar. ceyhun'a hala güvenilmediği, a takımda oynayabilecek potansiyele sahip olmadığının düşünüldüğü bir gerçek fakat yedek kulübesinde başka bir orta saha oyuncusu var da ben mi göremiyorum? 2 senedir selçuk ve melo'ya alternatif yaratmayan mancini mi? oyunun gidişatı ve kopenhag'ın defansif anlayışı nedeni ile o dakikalarda yapması gerekeni yapmıştır oyuncu değişikleriyle. umut - semih değişikliğine de kendisine "korkak" diyenler cevap versin bir zahmet. rakip üzerimize gelmeyi bırak, yarı sahasından çıkamazken semih'e gerek olmadığını düşünmüş ve gol için umut'u oyuna sokmuştur. adam daha ne yapsın?
maç sonu demeci:
demiş ki "artık juventus'u son maçta yenmemiz şart". vay efendim sen real madrid maçına nasıl 0 puan gözüyle bakarsın? arkadaşım salak mısın yoksa salak rolü mü yapıyorsun? şu an puan durumu 10 - 4 - 4 - 3. ikili averaj sayesinde 2. durumdayız ve 5. hafta maçlarında juventus'un içeride kopenhag'ı yenmesi büyük ihtimal. e o halde sen real madrid'i yensen ne fark eder ki? iş yine son maça kalmıyor mu? kaldı ki "real madrid deplasmanına kazanmak için gideceğiz" demeci tamamen hayalciliktir, umut tacirliğidir. 5. hafta maçlarında real bizi yener, juventus kopenhag'ı yener ve iş son maça kalır. sami yen'de juventus'a koyup üst tur biletini almaya çalışırız. tam da mancini'nin söylediği gibi.
oynanan oyunun sıkıntılı olduğu iddiası:
sanırım ben farklı bir maç izledim. hani rakibi kendi sahasına hapseden, 2. yarıda dönen bütün topları toplayan takım biz değildik, öyle mi? zorladık, kapanan takımı açmaya çalıştık, aydın-ceyhun, umut-semih değişikleriyle oyunda farklılık arayışına gittik. kopenhag savunmasını delmek için her şeyi denedik ama girdiğimiz nadir pozisyonlardan da yararlanamadık, hepsi bu. şimdi skoru baz alarak "eskiden atak yapıyorduk, şu an onu da yapamıyoruz" diyenler şüphesiz mancini'nin ve galatasaray'ın başarısız olmasını isteyenlerdir. şampiyonlukla kapattığımız geçen sezondan bir çırpıda bir sürü maç sayabilirim size, 90 dakikasını top bile oynamadan kapattığımız. mesela orduspor deplasmanı, mesela mersin idman yurdu maçı, mesela 3-1 yenildiğimiz içerideki karabükspor, mesela rakip kaleye bile gidemediğimiz, adeta 0-0'a bağlamaya çalıştığımız deplasmandaki trabzonspor, mesela içeride 1-1 kaldığımız eskişehir ve antep maçları... bu maçları hatırlayanlar ortak noktanın yan pas yapmaktan başka bir şey yapmadığımız olduğunu hatırlayacaklardır. ama şampiyon olunca bu maçların önemi yok değil mi? olmaması lazım zaten, her maç saldırgan, iştahlı bir oyun oynayamıyorsunuz maalesef. günlük performans diye bir gerçek var ve bazı günlerde ne yaparsanız yapın olmuyor. fakat bu günlerde "öldük bittik biz" moduna girmenin, "takımın miadı dolmuş artık" demenin hiç mi hiç gereği yok. ayrıca hatırlatmak gerek, juventus'a deplasmanda 2 gol atan da, kopenhag'a içeride ilk yarıda 3 tane sallayan da mancini'nin takımıydı.
