42
hikayedendir tabii ki. neden? 3-5 bin kişinin önünde yapılmasından dolayı değil; o 3-5 bin kişinin laf olsun diye yarım yamalak yaptıkları alkış/kutlamadan dolayı. göstermelik plaketi alan bir de kale arkasına gidiyor. ulan taraftar olarak yıksana orayı! yarısı alkışlar yarısı telefonunda, yarısı bi taraflara yürüyor. skorbordda gösterilen görüntülere bile bakılmıyor. nerden biliyorum? görüntüler esnasında yükselen alakasız tezahüratlardan. sen o efsane çimlere ayak bastığında, skorbordda görüntüleri verilirken o sürenin ona ayrıldığını anlamalı ve saygı duymalısın. yanındaki 10'lu yaşlardaki küçük taraftarların ne oluyor ne bitiyor diye merak duyması, kulübün tarihine önem vermeyi ve de değerlerine sahip çıkmayı öğrenmesi için büyük bir fırsattır. ama çocuklar sadece maça gidip, gole sevinip, yanlış pas atan futbolcuya küfür etmeyi öğreniyor umursamaz tipler yüzünden.
kimler kimler geldi 50'liklerden 70'liklere. hiçbiri taraftarı ayağa kaldırmadı. açık söylemek gerekirse şu anda maçtan 45 dakika önce statta bulunma heyecanını göstermiş galatasaraylının aklını ancak hagi alabilir.
geçen turgay şeren ıslak gözlerle, sesi titreyerek anlatıyordu:"muslera her kurtarış yaptığında ben de oradaymışım ve kurtarmışım gibi hissediyorum. heyecanla zıplıyorum!" sen bu adamı seyretmemiş olabilirsin, ama galatasaray tarihini azıcık biliyorsan kulüp için değerini anlarsın. senin kişisel tarihinde yeri olmayabilir. ama kulübün tarihinde adı altın harflerle yazılmıştır. bu tarz adam stada geldiğinde senin tek yürek tek ses adını haykırman o adamı dünyanın en mutlu insanı yapar. bu taraftar olarak senin görevindir. nasıl sen onu yüceltirsen o da seni yüceltir.
not düşmek gerekir ki, etkili bir atmosfer yaratılamamasında kulübün yaptığı organizasyonun da silikliğinin etkisi büyük.
kimler kimler geldi 50'liklerden 70'liklere. hiçbiri taraftarı ayağa kaldırmadı. açık söylemek gerekirse şu anda maçtan 45 dakika önce statta bulunma heyecanını göstermiş galatasaraylının aklını ancak hagi alabilir.
geçen turgay şeren ıslak gözlerle, sesi titreyerek anlatıyordu:"muslera her kurtarış yaptığında ben de oradaymışım ve kurtarmışım gibi hissediyorum. heyecanla zıplıyorum!" sen bu adamı seyretmemiş olabilirsin, ama galatasaray tarihini azıcık biliyorsan kulüp için değerini anlarsın. senin kişisel tarihinde yeri olmayabilir. ama kulübün tarihinde adı altın harflerle yazılmıştır. bu tarz adam stada geldiğinde senin tek yürek tek ses adını haykırman o adamı dünyanın en mutlu insanı yapar. bu taraftar olarak senin görevindir. nasıl sen onu yüceltirsen o da seni yüceltir.
not düşmek gerekir ki, etkili bir atmosfer yaratılamamasında kulübün yaptığı organizasyonun da silikliğinin etkisi büyük.
