67
kulübün mavi kan faşizmini her hatırladığımda düşünüyorum bunu ama yapmak öyle kolay değil. 20 yaşında oturup takımlara bakıp iyi ben galatasaraylı olayım demedim ki. ne zaman neden nasıl galatasaraylı olduğumu hatırlamıyorum bile. o yüzden zaten galatasaraylılık bir din gibi mezhep gibi yerleşmiş köklü bir inanç. fakat mavi kanına sıçtıklarım eğer bu kulübün tek sahibi olma tutkularını başarırlarsa, aynı tutkuyu koruyabilir miyim kendi adıma, bilemiyorum.
galatasaray'ın bir düşünce devrimine ihtiyacı var esasında. galatasaray, onu büyük yapan kitlelerin kulübü olabilmeli. o kitlelerin hep ikinci, üçüncü çevrede kaldığı, merkezde aynı faşist zihniyetin muhafaza edildiği bir galatasaray, benim hayal ettiğim o büyük galatasaray değildir. metin oktayların, fatih terimlerin galatasaray'ı büyüktür. kulüplerde, cemiyetlerde hayal edilen galatasaray zavallı 19. yy özentisi bir aristokrat kulübüdür.
galatasaray'ın bir düşünce devrimine ihtiyacı var esasında. galatasaray, onu büyük yapan kitlelerin kulübü olabilmeli. o kitlelerin hep ikinci, üçüncü çevrede kaldığı, merkezde aynı faşist zihniyetin muhafaza edildiği bir galatasaray, benim hayal ettiğim o büyük galatasaray değildir. metin oktayların, fatih terimlerin galatasaray'ı büyüktür. kulüplerde, cemiyetlerde hayal edilen galatasaray zavallı 19. yy özentisi bir aristokrat kulübüdür.
