5
bu maç benim galatasaraylı olduğum maçtır. ne yazık ki utanarak itiraf etmeliyim küçükken* dayım ve dedemin etkisiyle fenerbahçeyi tutuyordum. babamın omzunda 19 mayıs günü ılık bir istanbul havasında inönü stadında yaşadığım heyecan hala en güzel anılarım arasında baş köşededir. babamın beni bu maça götürmesi, galatasaray atkısı ve forması alması, saunders'ın golü, babamla beraber çılgınca gole sevinmemiz artık herşeyi benim için değiştirmişti ve ne güzel de olmuştu. maçtan dönüş yolunda o gün babama galatasaraylı olacağıma dair söz verdim ve bi daha diğer takım defterleri benim için açılmamak üzere kapandı. sonra gelsin 4 yıl üstüste gelen şampiyonluklar, uefa kupası, süper kupa, gitsin 16 dakikalık efsane şampiyonluk, unutulmaz angry birdslerin* sahasında kupa kaldırma şenlikleri. tekrar teşekkürler babacım iyi ki beni galatasaraylı yaptın.
