2482
bir futbolcu düşün ki herkes onu sevsin. öyle topçu mu olur amk dediğini duyar gibiyim. illa vardır lan sevmeyeni imkanı yok diyorsun, aslında haklısın da. ama;
işte bu adam bu teoriyi çürütmek için doğmuş. bu adamı sevmeyen yok, eğer bi yerden ben elmander'i sevmiyorum ya diyen bi kıymık varsa o futbolu sevmiyordur, futboldan da çakmıyordur.
genel izlenimim, futbolda ya amatör ruhlu oluyor futbolcular ya da profesyonel. ama hepsini kendinde toplayan cok az futbolcu oluyor, onlar da zaten efsane oluyor. mesela melo amatör ruhlu sporculardan; ama kampı asar tatilde yatar falan profesyonel değildir. mesela eboue'yi hiç antremandan kacarken görmedim hep zamanında olması gereken yerde oldu, çalıştı tam bir profesyonel gibi ama onda da o taraftar ruhu yok mesela. ama elmander farklı, bir hayal gibi bu adam. tam istediğimiz adam, tam aradığımız adam. kafasını kırana kadar toptan kacmayan, ayağı kırılsa da kırık ayakla sahada kalmaya devam eden; hem de asla iş ahlakını bozmadan yasantısını sürdüren, antremandan kacmayan kamplarda arıza cıkarmayan mükemmel bir sporcu. amatör ruhlu ama tam bir profesyonel! belki de bu yüzden hepimiz çok sevdik onu. ve yıllar geçse de kalbimizde özel bir yerde bize mazimizi hatırlatıp simoviç'in, prekazi'nin, hagi'nin, taffarel'in, popescu'nun, capone'nin, mondragon'un, kewell'ın yanında arkadaş sohbetlerimizin başköşesine kurulup hepimizi gülümsetecetek johan elmander.
bir gün yolumuz kesişecek tekrar, o yüzden elveda demiyorum; ama çok da özletme kendini. bi de kimseyi bizden daha çok sevme.
işte bu adam bu teoriyi çürütmek için doğmuş. bu adamı sevmeyen yok, eğer bi yerden ben elmander'i sevmiyorum ya diyen bi kıymık varsa o futbolu sevmiyordur, futboldan da çakmıyordur.
genel izlenimim, futbolda ya amatör ruhlu oluyor futbolcular ya da profesyonel. ama hepsini kendinde toplayan cok az futbolcu oluyor, onlar da zaten efsane oluyor. mesela melo amatör ruhlu sporculardan; ama kampı asar tatilde yatar falan profesyonel değildir. mesela eboue'yi hiç antremandan kacarken görmedim hep zamanında olması gereken yerde oldu, çalıştı tam bir profesyonel gibi ama onda da o taraftar ruhu yok mesela. ama elmander farklı, bir hayal gibi bu adam. tam istediğimiz adam, tam aradığımız adam. kafasını kırana kadar toptan kacmayan, ayağı kırılsa da kırık ayakla sahada kalmaya devam eden; hem de asla iş ahlakını bozmadan yasantısını sürdüren, antremandan kacmayan kamplarda arıza cıkarmayan mükemmel bir sporcu. amatör ruhlu ama tam bir profesyonel! belki de bu yüzden hepimiz çok sevdik onu. ve yıllar geçse de kalbimizde özel bir yerde bize mazimizi hatırlatıp simoviç'in, prekazi'nin, hagi'nin, taffarel'in, popescu'nun, capone'nin, mondragon'un, kewell'ın yanında arkadaş sohbetlerimizin başköşesine kurulup hepimizi gülümsetecetek johan elmander.
bir gün yolumuz kesişecek tekrar, o yüzden elveda demiyorum; ama çok da özletme kendini. bi de kimseyi bizden daha çok sevme.
