6
hep içten içe içerlenen mekandır. saha içinde yedek kulübesi kadar entrikanın döndüğü başka bir yer yoktur sanırım. her zaman sakin görünüşlü ve cak cak sakız çiğneyen futbolcuların olduğu gözlemlenir yedek kulübesinde. şimdi işin aslı şöyledir hakim bey; hafta boyunca çalışmış ve hırs küpü olmuş futbolcunun yedek soyundurulması futbolcu için tam bir trajedidir. hafta boyunca ilk 11 e girmek için kasılmış, gereğinden fazla koşulmuş, teknik direktörünün gözünün içine baka baka, daha doğrusu gözüne soka soka güzel bir futbol sergilenmiştir.
kadro açıklanınca ilk 11 de olmadığını görmek futbolcunun zoruna gitmiştir. yine de yılmaz. kulübeye geçer ama aklından türlü katakulliler geçmektedir kuvvetle muhtemel. "lan şu herif 1-2 gol kaçırsa da hoca beni alsa" tarzı cümleler içten içe kurulmaktadır.
yedek kulübesinde oturmak yedek subaylık gibi filan değildir. görevinize devam etmezsiniz. öyle mal gibi medet umarsınız teknik direktörden o kadar. belkide 1 sene boyunca devamlı orada oturacak olmanın verdiği yusuf yusuflukta vardır bünyede. yedek kulübesi öyle sanıldığı gibi ekmek elden su gölden bir yer değildir. maça çıkamadığınız için zamanla orda unutulursunuz. sezon sonu geldiğinde de "unutma unutulanlar unutanları asla unutmazlar" diyerek başka bir takıma kiralanmanız veya satılmanız an meselesidir.
o yüzden yedek kulübesindeki değerlere önem vermek ve arada kendilerini göstermeleri için fırsat vermek gerekir.
yedek kulübesinde beklemek zor zanaattir. psikolojisi bile bozulur adamın. neme lazım.
(u: şahsen 2 hafta yedek kalmış birisi olarak o kötü günlerin etkisini hala üzerimden atabilmiş değilim (:)
kadro açıklanınca ilk 11 de olmadığını görmek futbolcunun zoruna gitmiştir. yine de yılmaz. kulübeye geçer ama aklından türlü katakulliler geçmektedir kuvvetle muhtemel. "lan şu herif 1-2 gol kaçırsa da hoca beni alsa" tarzı cümleler içten içe kurulmaktadır.
yedek kulübesinde oturmak yedek subaylık gibi filan değildir. görevinize devam etmezsiniz. öyle mal gibi medet umarsınız teknik direktörden o kadar. belkide 1 sene boyunca devamlı orada oturacak olmanın verdiği yusuf yusuflukta vardır bünyede. yedek kulübesi öyle sanıldığı gibi ekmek elden su gölden bir yer değildir. maça çıkamadığınız için zamanla orda unutulursunuz. sezon sonu geldiğinde de "unutma unutulanlar unutanları asla unutmazlar" diyerek başka bir takıma kiralanmanız veya satılmanız an meselesidir.
o yüzden yedek kulübesindeki değerlere önem vermek ve arada kendilerini göstermeleri için fırsat vermek gerekir.
yedek kulübesinde beklemek zor zanaattir. psikolojisi bile bozulur adamın. neme lazım.
(u: şahsen 2 hafta yedek kalmış birisi olarak o kötü günlerin etkisini hala üzerimden atabilmiş değilim (:)