80
tugay'a plaket verilen ve tribünlerin tugay diye inlediği bir maçtı. güzel başladı ve güzel bitti. seyirci profili iyiydi, çünkü iyi gün dostları yoktu. gol pozisyonuna girdikçe ağlama isteği uyandırdı, özlemişiz böyle pres yaptığımız maçları. fenerbahçe'nin altında 5. bile bitirsek de ligi, şu maç içimin yağlarını eritmiştir. ayrıca maç sırasında defalarca "bunlar mı şampiyon olacaktı be?" diye söylendim sivasspor için. atakları faul ile durduran, iki pas yapamayan, top sürmeyi beceremeyen bir takım ve şampiyonluk şansı olan maçta bu şekilde oynuyor. sadece geçen haftaki beşiktaş maçı ve bu maç bile bu sezon için kafamızı taşlara vurdurur. yine de canlar sağolsun, kadroya tezahurat yaparken bu senenin kadrosuna ne büyük sempati beslediğimi fark ettim. ayaklarınıza sağlık çocuklar. maç sonunda söylediğimiz gibi:
sen şampiyon olmasan da
kupaları almasan da
fener'e de koymasan da
seviyoruz işte, var mı diyeceğin?
sen şampiyon olmasan da
kupaları almasan da
fener'e de koymasan da
seviyoruz işte, var mı diyeceğin?
