65
7 agustos 2005 galatasaray konyaspor maçı. herşey problemle başlamış bizim için. stadta protestolar. taraftar kızgın artık, kin kusacak yer arıyor. kombine almamışım o sezon için. maçı sarayburnu'nda fena halde fenerbahçeli kaynayan bir ortamda izliyorum. istanbul'a o gün geldiğimden yorgunluktan fazla mekan da bakınamadım, kıl olacağımı bile bile orada izlemek durumundayım. maç öncesi başladı tanıdık fenerliler; "oğlum, dokunmayın ona en bomba transferleri altan ile iliç bunların bu sezon. anadolu takımı misaliler. gazetede yazıyordu. taraftar özhan'a verecekmiş ayarı tribünden bu akşam. konya'dan yerlerse bir tane hepsi dağılır bunların daha ilk maçtan..." susuyorum.
biliyorumki dünyanın en boş işi fenerbahçeli ile futbol yahut spor namına bir şey konuşmaktır. anlamazlar çünkü.
neyse maç başlıyor. protestolar tepkiler diz boyu kapalı'da... derken dakika 02:18... hasan şaş kesiyor kapalı tribünün olduğu sağ kanattan ceza alanı dışından... sasa iliç çıkıyor sahneye. çakıyor kafasını. bizimkiler mosmor...
yalnız şu aklımdan hiç çıkmaz. sessiz sakin maçını izleyen adamımdır hep. bana yapılmasını istemediğim şeyi el aleme yapmam. "ayıbın" ne demek olduğunu bildiğimden babadan anadan. o gün bir istisnadır şahsımda.
çıkıyorum hasan topu keserken bağıra bağıra diyorum ki "çakın lan kafayı biriniz susturun şu ibneleri". sağolsun, sasa iliç duyuyor sesimi. kimse sesini çıkaramıyor bana. çıkarsa dalacağım artık o derece doluyum.
sonra ikinci yarıda dakika 50:44; hasan orta sahadan altan ile verkaçta alıyor topu ceza alanı dışında. içeriye girince ofsayt kademesinde olmayan konya defansının arasına sızmış sasa iliç'in bırakıyor önüne topu. sasa sol ayağı ile kalecinin soluna yerden plaseleyiveriyor. 2-0. hasan'ın 2. asisti oluyor maçta, sasa'nınsa 2. golü.
o tanıdık ayar olduğum ekip boşaltmaya başlıyor ağustos sıcağında mekanı...
bense maçın ertesi günü babamları kombine almaya ikna etmek için dil dökmeye koyuluyorum o sezon bir şeylerin farklı olacağına(!) inanarak... 3 gün sonra kombinem elimde oluyor.
lan sasa iliç sen ne adamdın be! ben seni çok sevmiştim be!
biliyorumki dünyanın en boş işi fenerbahçeli ile futbol yahut spor namına bir şey konuşmaktır. anlamazlar çünkü.
neyse maç başlıyor. protestolar tepkiler diz boyu kapalı'da... derken dakika 02:18... hasan şaş kesiyor kapalı tribünün olduğu sağ kanattan ceza alanı dışından... sasa iliç çıkıyor sahneye. çakıyor kafasını. bizimkiler mosmor...
yalnız şu aklımdan hiç çıkmaz. sessiz sakin maçını izleyen adamımdır hep. bana yapılmasını istemediğim şeyi el aleme yapmam. "ayıbın" ne demek olduğunu bildiğimden babadan anadan. o gün bir istisnadır şahsımda.
çıkıyorum hasan topu keserken bağıra bağıra diyorum ki "çakın lan kafayı biriniz susturun şu ibneleri". sağolsun, sasa iliç duyuyor sesimi. kimse sesini çıkaramıyor bana. çıkarsa dalacağım artık o derece doluyum.
sonra ikinci yarıda dakika 50:44; hasan orta sahadan altan ile verkaçta alıyor topu ceza alanı dışında. içeriye girince ofsayt kademesinde olmayan konya defansının arasına sızmış sasa iliç'in bırakıyor önüne topu. sasa sol ayağı ile kalecinin soluna yerden plaseleyiveriyor. 2-0. hasan'ın 2. asisti oluyor maçta, sasa'nınsa 2. golü.
o tanıdık ayar olduğum ekip boşaltmaya başlıyor ağustos sıcağında mekanı...
bense maçın ertesi günü babamları kombine almaya ikna etmek için dil dökmeye koyuluyorum o sezon bir şeylerin farklı olacağına(!) inanarak... 3 gün sonra kombinem elimde oluyor.
lan sasa iliç sen ne adamdın be! ben seni çok sevmiştim be!
