• 10
    üzerinden 10 yıl geçse de dün gibi hatırladığım, yaklaşık 12-13 yıllık taraftar ömrümün en acı veren ilk beş maç sıralamsında her daim kafaya oynayacak olan dramatik doksan dakika.

    "hani herkes arkadaş, hani oyunlar sürüp giderken" yıllarının sonu, "birbirimize aşk acılarımızı pardon gözüme toz kaçtı hissiyatı ile anlattığımız" yılların başı; hayatım boyunca galatasaray'ı o kadar yürekten takip ettiğim ilk ve belki de en son sezonun dönüm maçıydı. göz göre göre, ya da güle oynaya, veyahut vura vura kaçıyordu şampiyonluk. az miktar beceriksizlik, makul miktar kerem inan, çokça talihsizlik, en çok da kaphece masa oyunlarıyla...

    taşşak geçer gibi verilmeyen goller, ceza saahasına yapılan ve bi yerden sonra her biri yüzde yüzlük pozisyon olan onyüzbin tane orta, 1 metreden çekilen şutu insanüstü reflekle çıkaran murat şahin ve hiç susmayan efsane kapalının "saldırın saldırın saldırın" haykırışları eşliğinde; sonlarına doğru kaleye bir şekilde iteklenen her topun geri döneceğini kabullenmiş bir ruh halinde ve gözyaşları içinde sona ermiştir...

    6-0'lık maçtan tut 19 mart 2009 galatasaray hamburg maçına, "kümede kal galatasaray" sloganının damga vurduğu 2010-2011 sezonundan 22 nisan 2012 galatasaray fenerbahçe maçına kadar bir dolu hüzünlü hatıram var sarı ve kırmızıya bezeli... hiçbiri, ama hiçbiri bu maç kadar ağlatmamış, yıkmamış, geçmemiştir...
App Store'dan indirin Google Play'den alın