1
babamla birlikte izmir atatürk stadında izlediğim ligin 3. hafta mücadelesi. kalli ile başladığımız o sezonda izlediğim en iyi galatasaray kadrolarından biri olacağını bilmiyordum henüz o takımın. zaten nereden bileyim? bir önceki hafta kendi evimizde altay'a 2-1 mağlup olmuştuk. neyse, maça gelelim. bu maçta babam ile beraber karşıyaka tribününde oturmuştuk. babam galatasaray tribününe girerek başına bela almak istemiyordu. zaten fenerbahçe ve karşıyakalı bir baba olarak oğlunu galatasaray maçına götürerek yeterince fedakarlık yaptığını düşündüğümden ben de buna hayır dememiştim. ha, deseydim ne olurdu? ne olacak, dokuz yaşındaydım, sike sike babamın dediği olacaktı. solcu demokrat babalık da bir yere kadardı. maçı karşıyaka tarafında izlememizin bir başka nedeni de o sıcakta açık tribünde yanmak istememesiydi babamın, ki haklıydı. izmir cidden sıcaktı. ilk yarıda hamza'nın * golüyle 1-0 öne geçmiştik ve devre öyle sonuçlanmıştı. golden sonra ben "goool" diye fırlayınca önümüzdeki amca babamı uyarmıştı. babam da bana "sus, yavaş sevin" falan demişti. ikinci yarıda benim göremediğim bir pozisyonda galatasaray ikinci golü attı. kimin attığını da hiç bilmiyorum hala. neyse golü önümüzdeki amcanın "senin gelmişini geçmişini sikeyim defans gibi" demesinden sonra farketmiştim. karşıyaka tribününde ortalık küfür kıyamet giderken ben yine "gool" diye fırlayınca bir sürü kişi babama doğru pis pis bakmaya başladı. ben de tırsıp sustum. sonra karşıyaka skoru 2-1 yaptı ve atatürk stadında ortalık yıkıldı. son dakikalarda karşıyaka bastırsa da maçı biz kazandık. babam maçın uzatmaları sırasında trafiğe kalmayalım diye beni stadyumdan çıkarmak isteyince bozulmuştum. ya o sırada bir tane yersek diye düşündüğümü hatırlıyorum ama öyle bir şey de olmamıştı. güle oynaya döndük evimize. fenerli babamın falco'yu, benim de hamza'yı çok beğendiğimi hatırlıyorum. hey gidi günler be.
