34
hatırlarım da milli takımın hazırlık maçlarında bile heyecanlandığımız bir dönem vardı. taraftarda ve oyuncularda milli takım coşkusu vardı yani. ama artık genel bir "amaaan skime kadar" havası seziyorum ben. takımımızdan oyuncuları milli takımda görmeyi ister, milli takımı ileri taşımasında galatasarayımızın katkısının olduğunu görünce gururlanırdık. şimdi öyle bir hal ve vaziyet var ki "aman bırak oynamasınlar sakatlık yorgunluk olmaz en azından" haleti ruhiyesindeyiz. bilmiyorum belki bir küstürülme durumu da söz konusudur. 2002 dünya kupası olsun, 2008 avrupa şampiyonası olsun; ben takımımızın, oyuncularımızın, fatih hoca'nın bu başarılara katkısını hatırladıkça hala mutlu olurum. ama gel gör ki yanlış oyuncu seçimleri, başarısız sonuçlar, talihsiz açıklamalar zaten olmayan milli takım taraftarının olma ihtimalini de günümüz itibariyle iyice dibe çekti gibi. sonumuz hayrola.
