küçük kardeşi galatasaraylı yapmak

babam eski fenerli benim.. fenerli dediğime bakmayın, yıllardır maç izlemişliği yok ve yaklaşık 10 yıldır da futbolla ilgilenmiyor..

babamın kudreti şuradan gelir, uefa kupasında yarı final oynayacağız dediğimde, sırf benim mutluluğum ve kendi milli duyguları adına, hiç sevmediği bir siyasi oluşumun mekanına götürerek maçı izletti bana.. malum o zamanlar durumlar karışık bir memur çocuğu için..

kardeşim daha 3 yaşındaydı, bilmezdi takım falan..

arsenal'le oynadığımız final maçını, yine hiç gitmediği bir mekana sırf bana maçı izletebilmek için gitmişti.. kupayı kazandık, beni omzuna aldı, sevincimi benle paylaştı sokaklarda..

aradan yıllar geçti sözlük..

ben, eski fenerli ama şimdinin takım tutmayan adamı babamdan aldığım bu geleneği kardeşime uyguladım..
ona bir forma aldım daha çok küçükken.. ilkokul harçlıklarımla, şampiyonlar ligi çeyrek finalinde real madrid ile yaptığımız maçı izlettim..

inanır mısın sözlük, böyle bir güzellik yok..

0-2'den 3-2'ye gelen maçta her atakta boynuma sarıldı kardeşim.. heralde çocuğum olsa ancak bu kadar severdim..

o gün bu gündür, her derbiye kalkıp gitmeye çalışırız taa denizliden benim biraderle..
benden de fanatik olmaya başladı artık, boynuz kulağı geçiyor..

dip not olarak belirteyim, eski fenerli babam her galatasaray maçından önce arayıp şans diler bana ve kardeşime..
yolunuz açık olsun evlat, der..

kardeşimi değiştirirken, babamı da değiştirebilmişim sanırım..
bu mutluluk bir ömre bedel sözlük..