oynadığı zaman pek çok futbolcudan daha iyi oynayan, kendine çok iyi bakan, sert, ayrıca ne zaman sol frame'de görsem "aha yine biri emre aşık'ı sevmiş" diye beni mutlu eden futbolcu. herkes bir şeyler olarak kalmasını istiyor. herkes takımdaki abi rolünü, yedekliği yadırgamayan olgunluğunu, profesyonelliğini takdir ediyor. harika.
ama bir şey daha var. rastgele tümünü göster'e bastım bu gece, okuduklarım beni çok üzdü. lugano'nun kendisine yaptığı ve o sırada futbolla pek ilgilenmediğim halde beni bile izlerken şok eden, neredeyse hayatına kasteden haraketi eleştirenleri, "emre de sert oyuncu ama" diye cevaplandıranlar olmuş. üzüldüm. lugano çok çirkef
*, çok sert bir oyuncudur ama fenerbahçelilerin canı ciğeridir, asla laf söyletmezler ve kılına zarar gelse feryat figan ağlarlar. ne kadar sert olursa olsun, senin oyuncuna neredeyse ölümcül bir faul yapılıyor ve sen umursamasan da kızıp üzülenlere, ki en büyük haklarıdır, "kendisi de zamanında neler yaptı, ne olacak yani?" diyorsun.
yazık.