doksanların ilk yarısı benim için;
şampiyonun sürekli
beşiktaşolduğu,
fenerbahçe'nin ise galatasaray'a üst üste 5'ler attığı yıllarda galatasaraylı olmaktır. ihaneti tanju'dan öğrenmek, ve ezeli rakibine gidişine günlerce ağlamaktır. gündüz maçlarıdır; ilkokul 1'de roma maçı yüzünden ilk kez okulu kırmaktır.
okan buruk'un ayağının kırıldığı gün annenin okula ağlayarak gelmesidir.
ikisi fenerli, ikisi beşiktaşlı dört dayı ve benden büyük oğulları tarafından her derbi mağlubiyeti sonrası ağlatılmaktır. ve pek tabi papen'dir, arif'tir, kalli'dir.
doksanların ikinci yarısıysa düğün bayramdır, gururdur. sounesstır, hagidir, emredir, taffareldir. bilbao maçında ağlamak, avrupa'da adım adım devrim yapmaktır. en önemlisi de imparator
fatih terimdir.