"amatörde oynarken
* 11 yaşımdan 13 yaşıma kadar takip ettiler
*. tek hayalim beni almalarıydı. teklif geldiğinde havalara uçmuştum. tek şartları okuldaki derslerime dikkat etmemdi. zaten okumayı sevdiğim için sorun olmadı. ilk günlerde ailemden uzak olduğum için biraz bunalmıştım. o konuda da çok yardımcı oldular. altyapıdaki futbolcular için büyük bir ev satın aldılar. bahçesi vardı, üç katlıydı. evde annemiz, babamız vardı. onların çocukları vardı. kalabalık bir aile gibi düşünün. her şeyimizle onlar ilgileniyordu. 13 yaşımdan 18 yaşıma kadar o evde yaşadım. sekiz aydan beri de kendi evimde yaşıyorum."
koray günterbir takım düşünün; çocukları ülkenin, hatta dünyanın dört bir yanından keşfediyorlar, sonra o keşfettikleri 10-18 yaş arası çocukları altyapıya almak için tek şart koşuyorlar, o da çocukların okul derslerine dikkat etmeleri. sonra başka şehirlerden gelen o çocukların korkup kaçmamaları, kendilerini rahat hissetmeleri, akıllarını sadece derslerine ve futbollarına verebilmeleri için onlara 3 katlı bahçeli bir ev alıp, o eve bir de anne - baba yerleştiriyorlar. ve o çocuklar 4-5 sene o evin içinde yaşayıp altyapı eğitimi ve okullarına bu şekilde devam ediyorlar.
sonra bizden neden bir reus çıkmıyor, emre çolak'ın mental sorunlarını neden aşamıyoruz, arda turan burada göbekliydi de neden atletico'da hayvan gibi vücudu var... şu adamların altyapı konusundaki profesyonelliklerini gördükten sonra kıskançlıktan çıldırma noktasına geliyorum...
edit:
hakanali'nin konuyla ilgili muhteşem bir girisi (bkz:
#1578279)