galatasaray sevgisini iliklerime kadar aşılayan eylemdir.
babamla ilk maça gittiğimde 6-7 yaşlarındaydım. yanılmıyorsam aşağıdaki fotoğraf
23 şubat 1997 çanakkale dardanelspor galatasaray maçı öncesinde çekildi.
* tabiki bir
karıncaezmez şevki olmasam da sadece minibüsüm ve esansım eksik, atkı ve beremden ayakkabılarıma kadar sarı kırmızıyım.
*https://gss.gs/ikk.png georghe hagi'yi, tugay'ı, bülent'i canlı kanlı izlemek, deplasmanda harika bir galibiyete tanık olmak paha biçilemezdi. o yıllardan sonra henüz tekrardan babamla tribünde maç izleyemedik
* * fakat mümkün oldukça maçları televizyondan beraber izleriz, her zaman da çok keyif almışımdır.
iyi ki varsın baba! birlikte nice şampiyonluklara tanık olmak dileğiyle...