bu gol gelene kadar yaşadığım stresi asla unutamam.. beşiktaş baskıyı arttırmış, çok net pozisyonlar bulmasalarda önemli sayılacak tehlikeler yaşamıştık kalemizde. tribünde sürekli yer değiştiriyoruz totem için, tansiyon yükselmiş, kalp atışı hızlanmış.. o gün kalp ile ilgili sorun çıkmadı ya, daha çıkmaz inşallah.. o an da sneijder golü atınca, nasıl bir mutluluk nasıl bir rahatlama.. eve gidip maçın özetini izleyince, gökhan abdik'in efsane anlatımıyla çok daha anlamlı olmuştu..
4
galatasaray taraftarının kendini kaybettiği anlardan biri. şampiyonluğun, eyleme dökülmüş hali.
5
yerini "stadyum'da sneijder"'e bırakması gereken efsane replik.
muhtemelen hayatımda yaşadığım son en güzel günün öznesi; arena'da sneijder!
9
ben elimi çekmem diyen günay'a dört elinde olsa vurduğum topa uzanamazsın dedirten gol sonrası haykırıştır. biz ayakta olmadığımız için büyük görünüyorsunuz. elbet kalkarız ayağa
bana 'uzat hadi elini .....' diye tweet attırmış golü anlatan güzel cümledir. en sevindiğim gollerden birisidir. haddini bildirme nedir tam olarak karşılığıdır.
maç kopmuş gibiydi tribünden o kadar etkileyici görünmemişti ama evde izledikten sonra (bkz: tüyler diken babaa)
20
galatasaray'ın winner kimliğini sergilediği yakın geçmişteki en önemli maçlardan biri. o sezon futbolu çok takip edemiyordum ama tahminimi soranlara "galatasaray ilklerin takımı olduğu için dördüncü yıldızın da ilk sahibi olacaktır." diyordum. bütün sakinliğim ise bu maçta bozulmuştu, yine haklı çıkmıştım; hatırladıkça mutlu oluyorum, teşekkürler sneijder!