götümün kılı kadar sevmediğim ve haliyle takip etmediğim bir takımdı. ancak benim gibi avukat olan ve her ne kadar artık istanbul'da yaşasa da çubuklu olan ve canım kadar sevdiğim bir arkadaşım var. ankaragücü'nden bahsederken gözleri parlıyor. baro turnuvasında maçlara giderken, bizim takımın renkleri ile hiçbir alakası olmamasına rağmen yanına uğur olsun diye ankaragücü forması alıyor.
gecekondu çıkmasıymış kendisi.
neyse geçen bu aradı "paşa nabıyon" falan diye, dedim evdeyim "hadi kalk maça gidelim" dedi. ne maçı deyince ankaragücü'nün eyüp ile maçı olduğunu öğrendim. "gel la gel eğlenceli olur" dedi. neyse kahvaltı falan derken maça, ankaragücü taraftarının arasına girdik. tribün reisleri olan şahıslar bunu nasıl gördülerse "laaaa avugaaat" diye bir ses duydum, "la avugat nabıyon gelmiyon maçlara artık" falan dediler. o zaman öğrendim tırreğin tribünün ağababalarından olduğunu.
neyse, onun sayesinde haftalık antrenman öncesinde ankaragücü gelişmelerini öğreniyorum. borçları çokmuş halen ve ödemekte zorlanıyorlarmış. "6 puan silecek ibneler bizden" diyor. o yüzden 4 puan fark yetmeyebilirmiş.
ben taraftarı olan takımların bu ligde olmasını istiyorum. taraftar derken can-ı gönülden taraftar, yoksa atılma tehdidi ile maça getirilen belediye işçilerinden oluşan osmanlı taraftarı gibi taraftarlardan bahsetmiyorum. bu nedenle çıksın ankaragücü. ankaragücü çıksın, karşıyaka ile göztepe çıksın, adana demir çıksın. deplasmanlar dolu olsun, tribünler coşkulu olsun.
melih artık ankaragücü'ne sulanamaz çok bilenmiş geliyorlar. üstüne üstlük şu anda destek chp kanadından geliyor.