bazı konumlar, sıfatlar, işler vardır ki o işlerde "halktan biri gibi" görünen insanları çok severler. aklıma ilk gelen örnek çok alakasız olacak ama
jennifer lawrence oldu ki zaten onun bu "ben sıradan biriyim" tavırları ile dalga geçilmeye bile başlanmıştı çok abarttığı için.
politikacılar yer masasında, mutfakta, öğrenci yurtlarında foto vermeye kasarlar falan. bunlar hep zorlama ile yapılan şeylerdir ama bazı insanlar vardır ki altın semer bile fark etmiyor üzerinde.
inanılmaz bir şey cidden. yanağını okşatan bir başkanımız var diye üzülürken ezeli rakibimizin başkanına bakıyorum ve konuşmayı bilmeyen dursun özbek'e bile şükrediyorum. çünkü rakibimizin sözde en muhteşem okullarda okumuş olan "hitabeti güçlü" başkanının halini görüyorum. büyük rezillik cidden.