kendisini çıplak gözle ilk kez
26 ocak 2019 denizlispor adana demirspor maçında izleme fırsatı bulmuştum. sanırım kış tatili arasına denk geliyordu. memleketimin takımı denizlispor yücel ildiz yönetiminde destan yazıyordu ve kadrosunda
anderson gibi bi yıldız olan adana demirspor denizliye gelmişti. hem bizim o sezonki ölümcül ileri 5limiz; aissati-recep niyaz-burak çalık-ziya alkurt-mehmet akyüz 5lisini izleriz hem de anderson’u izleriz diye gitmiştik maça.
5-1 kazandı denizlispor maçın yıldızı mehmet akyüz olmuştu. ama denizlispor savunmasının sol stoperinde, yanında alperen babacanla birlikte inanılmaz bir top oynayan bi çocuk vardı ki; maça gittiğimiz arkadaşımla birlikte bayılmıştık çocuğa.
o zamanlar bu kadar yapılı değildi, çok güçlü sayılmazdı ama inanılmaz çabuktu, inanılmaz bir ayağı vardı ve çok çok iyi pozisyon alıyordu. konyaspor’dan kiralık geldiğini biliyorduk. konya’dan bonservisini alsak ligde çok iyi iş yapar dört büyüklere satar denizlispor bunu gibi sohbetler ettik.
o sezon abdülkerim denizlisporla ptt 1.ligde şampiyonluk yaşadı. sonra tekrar alt ligdeki altay’a kiralandığı haberini okuyunca denizlispor yönetimine baya sağlam serzenişler olmuştu.
sonrasında konyaspor’a döndü ve ecnebilerin dediği gibi “rest is a history…”
bu hikayeyi neden anlattığıma gelecek olursak. 30 yaşındayım. yaklaşık 20 yıldır aklım ererek futbol izliyorum. çok efsane takımlar, efsane maçlar izledim gerek tribünde gerek tv başında; ama bu takımla kurduğum bağı daha önce herhangi bir takımla kurmadığımı hissediyorum.
son 1,5 sezondur el ele vermiş bir oyuncu grubunun gözlerimiz önünde yükselişine şahit oluyoruz.
kerem, abdülkerim, sacha, nelsson, kazımcan, barış alper baya baya gözlerimizin önünde büyüdüler. büyüye büyüye öyle bir yere geldiler ki
24 ekim 2023 galatasaray bayern münih maçında avrupanın en büyük kulüplerinden birine sahayı dar ettiler.
yürüyedursunlar, bu takımı izlemek 30 sene sonra bile çocuklarıma anlatacağım bir deneyim olacak eminim…
