1
fatih terim'in mottolarından birisidir bu. her daim bunu oluşturmak istemiştir ve teknik direktörlük yaptığı 4 dönemde de bunu hedeflemiştir. futbolun içinde mağlubiyetler hatta hezimetler her zaman var. kimse 34'de 34 beklemiyor haliyle, lakin cidden yenilirken de gurur duyduk çoğu kez terim başımızdayken. real madrid'e içerde 1-6 kaybederken alkışlandı örneğin takım maç sonunda. prandelli, mancini, hamza ve özellikle tudor zamanlarında o hissi hiç yaşayamadık desek yeridir.
1 eylül 2018 trabzonspor galatasaray maçı sonrası, hayal kırıklığı yaratan birinci husus bu malesef. tudor takımı gibi kaybetti terim'in takımı. bu taraftar yıllardır trabzonda ve kadıköyde haysiyetli top oynayan bir takım görmek istiyor, başlarını öne eğdirmeyin istiyor. mağlubiyetin, hatta 4-0lık farkın açıklaması olur da, bu oyunun olmaz be. bu görüntünün olmaz, hiç yakışmadı.
1 eylül 2018 trabzonspor galatasaray maçı sonrası, hayal kırıklığı yaratan birinci husus bu malesef. tudor takımı gibi kaybetti terim'in takımı. bu taraftar yıllardır trabzonda ve kadıköyde haysiyetli top oynayan bir takım görmek istiyor, başlarını öne eğdirmeyin istiyor. mağlubiyetin, hatta 4-0lık farkın açıklaması olur da, bu oyunun olmaz be. bu görüntünün olmaz, hiç yakışmadı.