26
fatih hocanin ozellikle 3.doneminde cok kullandigi bir tabirdi. ve kesinlikle hakkini verdi, benim gonlum razidir o donem icin kendisinden ve takimindan. real madrid'den icerde 6 yerken zerre bugunku hissiyat icinde degildim, cunku takim mac 0-1 ve 1-1 iken inanilmaz bir mucadele ve oyun gostermisti. keza old trafford'da kaybetmistik ama yine gurur duymustuk, kaybedilen derbilerde de oyleydi. malesef hocam 4.doneminde bu lafi hic kullanmaz oldu, haliyle de gerceklestirmez oldu. su gecirilen 5.sezonda geriye bakilinca kaybederken utanc duydugumuz, sinir krizlerine girdigimiz tonla mac oldu. erken teslim olan, hic bir isyanda bulunmayan, pasif, silik, kimliksiz bir takim var. oyuncular degisiyor nispeten, ama goruntu hep ayni. brugge deplasmani, rangers deplasmani, bugun... yani bundan hicap duyuyorum yazarken ama, bu kulubun kurulus amaci turk olmayan takimlari yenmek, bunu fatih terim'e biz mi hatirlatacagiz? ne zorluk yasarsak yasayalim, ne handikap olursa olsun, oynaman, hazir olman gereken mac avrupa kupasi macindir, ustelik rezalet otesi de bir istatistigimiz varken son donemde. ama bize bu olguyu ogreten hocam, resmen teslim oldu, resmen maglubiyeti kabullendi, "bazi maclari gozden cikaracagiz" dedi. ben kabul etmiyorum, inanamiyorum, saskinliklar icinde kaliyorum, nereye gitti bu mottoyu bize ogreten adam? olmedi, yasiyor, gozumuz goruyor kendisini, ama yok, nerede?
