330
adams'ın aslında keown'un pozisyonunu içeride görmem , gözlerimi kapatmam arada süre içindeki korku ve gözlerimi açmam topun dışarıya gidişini görmem ve kupaya olan inancımın daha da artması ama maçın sonunu ise zor getirmiştik. tafferel belinden zorlanıyordu, kaptan bülent'in koluna kramp girmişti, capone'nin sağ bileği davul gibiydi, hakan şükür yorgunluktan bitmişti ama kupa sonunda bizim olmuştu. efsane ötesi bir final maçıydı.
