• 469
    7 yıl önce ilk kedimizi kaybettik. uykusunda melek oldu fakat kendimi hazırlamıştım. gidecekti ve gitti. şimdi ise 3 hafta önce aldığımız acı haber ile diğer kedimizi uğurlamaya hazırlanıyoruz. abisine kardeşlik yapmıştı son günlerinde ve çok mutlulardı. tümörler tüm vücudunu sarmış durumda ve yapılacak tek işlem onu uyutmak.

    öğrendiğimize göre önce uykuya geçiyormuş sonra da iğne vuruyorlarmış ondan içim rahatladı biraz. bu kararı aldık çünkü acı çekiyor minnak kedim..yemek yemiyor, eski alışkanlıklarını bırakmış durumda..oyun oynamayı çoktan bıraktı ve favori eğlencesi dışarıyı izlemekti onu da bıraktı çok nadiren bakıyor ya da biz koyuyoruz cama baksın diye.

    neyse çok uzattım biliyorum..ona veda etmek çok zor geliyor ama yapacak birşey yok. abisinin yanına gidecek orada koşturacaklar beraber güzel güzel kendimi böyle avutuyorum. annem için de çok zor onu sokaktan almıştı ve kuyruğu kesilmiş şekilde bulmuştuk..13 sene (veterinere göre) kendisi ise bizimle neredeyse güzel şekilde 11 sene yaşadı.

    ona daha fazla acı vermek yerine melek olmasını sağlamak en iyisi..ben ise her saat, her dakika ona veda ediyorum. şu an yanımızda fakat biliyorum ki yakında olmayacak..onu en güzel şekilde yaşatıp son günlerinde daha fazla acı çekmemesini sağlamak en iyisi..kusuruma bakmayın ama çok doluyum.. içim parçalanıyor...vedalar çok zormuş hakikaten...
App Store'dan indirin Google Play'den alın