3693
https://twitter.com/.../1254754719572123655
hocamdan zaten bunu beklerim ben.
her şeyiyle tam bir imparator.
uğur'da kendimi gördüm adeta.
onun adına çok mutlu oldum. mutluluğumu tarif edemem.
umarım hala irtibatı devam ettiriyordur hocayla.
1 gözü %5 görüyormuş.
benim görme oranım %0.
aynı sorunları ben de yaşıyorum.
tek başıma maçlara gidemiyorum.
genelde yardımcı olacak kimse olmuyor.
ben de evde izlemek zorunda kalıyorum.
çok üzülüyorum.
herkes statta takımı destekliyor, tezahürat yapıyor.
ben o tezahüratlara katılamıyorum.
o tezahüratları de evde tek başıma yapıyorum.
tweet dizisinde de anlatıldığı gibi engelliler gördüğünüz üzere yalnız insanlardır.
isteyen istediği kadar empati yapsın, istediği kadar yardımcı olsun, o yalnızlık hiç gitmez.
ben aslında engelliler ve yalnızlık konusunda bir yazı yazacaktım.
o halde bu konuyu burada noktalayayım.
bir kaç saat sonra bu konuyla ilgili bir yazı yazayım uygun başlığa, belki de kendi başlığıma.
ben pek anlamam bu işlerden de gece yarısından sonra yazılan entry'ler daha çok okunuyormuş.
madem öyle, gece yarısından sonra yollarım entry'yi.
sözlük yazarlarından tek bir ricam var.
lütfen paylaşacağım bu entry'yi okuyun.
ne zaman müsait olursanız o zaman okuyun.
ama lütfen okuyun.
okuyun ki; engellilerin yalnızlığını, yaşadığı zorlukları, içlerinde kopan fırtınaları duyun.
kalabalık içinde çekilen yalnızlığı okuyun.
işte bakın uğur'a, adam basket maçında herkesin içinde tek başına.
bunu herkes tahlil etsin bence.
uğur'un çok küçük bir artısı var. %5 görüyor tek gözü.
ben de o da yok.
bu nedenle benim evden çıkıp bir yere gitme durumum birinin yardımıyla mümkün oluyor.
aslında bu konuda eksiklerim var. ama takdir edersiniz ki hiç görmeden bir yerden bir yere gitmek de çok zor.
neyse gece yazarım okursunuz isterseniz.
sizin için belki bir maça gitmek son derece rutinken, benim için hayatımın en güzel hediyelerinden biri oluyor.
bitiriyorum. "murat ulusan" başlığına yazacağım.
forum tarzı entry olduysa da moderasyon silmeden önce uyarırsa mutlaka düzeltirim gerekli yerleri.
ilk defa böyle bir entry yazıyorum; çok duygulandım çünkü.
hocamdan zaten bunu beklerim ben.
her şeyiyle tam bir imparator.
uğur'da kendimi gördüm adeta.
onun adına çok mutlu oldum. mutluluğumu tarif edemem.
umarım hala irtibatı devam ettiriyordur hocayla.
1 gözü %5 görüyormuş.
benim görme oranım %0.
aynı sorunları ben de yaşıyorum.
tek başıma maçlara gidemiyorum.
genelde yardımcı olacak kimse olmuyor.
ben de evde izlemek zorunda kalıyorum.
çok üzülüyorum.
herkes statta takımı destekliyor, tezahürat yapıyor.
ben o tezahüratlara katılamıyorum.
o tezahüratları de evde tek başıma yapıyorum.
tweet dizisinde de anlatıldığı gibi engelliler gördüğünüz üzere yalnız insanlardır.
isteyen istediği kadar empati yapsın, istediği kadar yardımcı olsun, o yalnızlık hiç gitmez.
ben aslında engelliler ve yalnızlık konusunda bir yazı yazacaktım.
o halde bu konuyu burada noktalayayım.
bir kaç saat sonra bu konuyla ilgili bir yazı yazayım uygun başlığa, belki de kendi başlığıma.
ben pek anlamam bu işlerden de gece yarısından sonra yazılan entry'ler daha çok okunuyormuş.
madem öyle, gece yarısından sonra yollarım entry'yi.
sözlük yazarlarından tek bir ricam var.
lütfen paylaşacağım bu entry'yi okuyun.
ne zaman müsait olursanız o zaman okuyun.
ama lütfen okuyun.
okuyun ki; engellilerin yalnızlığını, yaşadığı zorlukları, içlerinde kopan fırtınaları duyun.
kalabalık içinde çekilen yalnızlığı okuyun.
işte bakın uğur'a, adam basket maçında herkesin içinde tek başına.
bunu herkes tahlil etsin bence.
uğur'un çok küçük bir artısı var. %5 görüyor tek gözü.
ben de o da yok.
bu nedenle benim evden çıkıp bir yere gitme durumum birinin yardımıyla mümkün oluyor.
aslında bu konuda eksiklerim var. ama takdir edersiniz ki hiç görmeden bir yerden bir yere gitmek de çok zor.
neyse gece yazarım okursunuz isterseniz.
sizin için belki bir maça gitmek son derece rutinken, benim için hayatımın en güzel hediyelerinden biri oluyor.
bitiriyorum. "murat ulusan" başlığına yazacağım.
forum tarzı entry olduysa da moderasyon silmeden önce uyarırsa mutlaka düzeltirim gerekli yerleri.
ilk defa böyle bir entry yazıyorum; çok duygulandım çünkü.
