288
öncelikle (bkz: #2372105)
babam 67 yaşında. sürekli "torun istiyorum artık. bir ayağım çukurda torun sevmeden ölmemi mi istiyorsun" diyip duruyor. beni fenerli yapamamış ama intikamını torununu fenerli yaparak alacakmış güya.. annem 69 oldu ve o da "biz taşınırız istanbul'a ölene kadar biz bakarız çocuğunuza. zorluk çekmezsiniz" demeye başladı.
gel gelelim... ben çocuk istemiyorum. çocukları da sevmiyorum. arkadaşlarım yavaş yavaş çocuk yapmaya başladılar. çocuk yapıp nerden baksan 20 küsür yıl boyunca ona paramı, zamanımı yeri gelecek sağlımı harcamak zorunda kalmak istemiyorum. eşim de istemiyor. zaten kendisi özel eğitim öğretmeni olduğu için ekstra çocukla uğraşası da yok. haşa kimseye "çocuk yapmayın" demedim, demem. çocuk seven ve çocuk bakabilecek durumu olan insan elbette yapsın. ben ne çocuk seviyorum, ne de bakabilecek maddi ve manevi durumum var.
şimdiii... babam fenerbahçe benfica'ya elendikten sonra beni aradı ve sadece "lan iyi ki seni fenerli yapamamışım sıpa. sen üzüleceğine ben üzüleyim" diyip telefonu suratıma kapattı. güldüm geçtim. yattıktan sonra çok kötü bir rüya gördüm. babam vefat ediyordu ve son sözleri olarak "seninle maç izleyemeden ölüyorum" diyordu. tabutuna fenerbahçe forması giydiriyorduk. uyandıktan sonra saatlerdir kendime gelemedim.
kusura bakma sözlük. ilk fırsatta babamı saraçoğlu'na götüreceğim. beraber maç seyredeceğiz.
babam 67 yaşında. sürekli "torun istiyorum artık. bir ayağım çukurda torun sevmeden ölmemi mi istiyorsun" diyip duruyor. beni fenerli yapamamış ama intikamını torununu fenerli yaparak alacakmış güya.. annem 69 oldu ve o da "biz taşınırız istanbul'a ölene kadar biz bakarız çocuğunuza. zorluk çekmezsiniz" demeye başladı.
gel gelelim... ben çocuk istemiyorum. çocukları da sevmiyorum. arkadaşlarım yavaş yavaş çocuk yapmaya başladılar. çocuk yapıp nerden baksan 20 küsür yıl boyunca ona paramı, zamanımı yeri gelecek sağlımı harcamak zorunda kalmak istemiyorum. eşim de istemiyor. zaten kendisi özel eğitim öğretmeni olduğu için ekstra çocukla uğraşası da yok. haşa kimseye "çocuk yapmayın" demedim, demem. çocuk seven ve çocuk bakabilecek durumu olan insan elbette yapsın. ben ne çocuk seviyorum, ne de bakabilecek maddi ve manevi durumum var.
şimdiii... babam fenerbahçe benfica'ya elendikten sonra beni aradı ve sadece "lan iyi ki seni fenerli yapamamışım sıpa. sen üzüleceğine ben üzüleyim" diyip telefonu suratıma kapattı. güldüm geçtim. yattıktan sonra çok kötü bir rüya gördüm. babam vefat ediyordu ve son sözleri olarak "seninle maç izleyemeden ölüyorum" diyordu. tabutuna fenerbahçe forması giydiriyorduk. uyandıktan sonra saatlerdir kendime gelemedim.
kusura bakma sözlük. ilk fırsatta babamı saraçoğlu'na götüreceğim. beraber maç seyredeceğiz.
