cesare prandelli

ilk geldiği günlerde oldukça pozitif bir etki yaratmıştı taraftar üzerinde. hatta ali ece'nin prandelli hakkındaki açıklamalarını dinleyip dinleyip sezona umutla bakıyorduk. mancini'nin bile ne gelişi ne türkiye kupası'nı alışı ne de gidişinin toplamı prandelli'nin sadece gelişi kadar pozitif bir etki bırakamamıştı sanırım. istikrarsızlık bu ülkenin en büyük derdi olduğu için de kendi adıma eleştirmekten hep kaçındım, hep beklemek gerektiğini düşündüm. ama anderlecht'e 4 puan vererek fenerbahçe'nin avrupa kupaları rekoruna bu derece yaklaşan bir takımın teknik direktörünün savunulacak bir tarafı kalmadı artık. daha ligdeki balıkesir, başakşehir, trabzon gibi yüz karası mağlubiyetleri saymıyorum bile. şahsen ben hatayı kendisinden çok oyuncularda görüyorum bunu da belirteyim. ancak burak yılmaz denen futbolcumsuyu inadına oynatan, sneijder'i yedek bırakan vs. yine kendisi olduğu için pastanın büyük dilimi kendisine kalıyor. kendi adıma efsane galibiyetler, büyük kupalar falan da beklemiyorum kendisinden ben. takıma bir karakter bir ruh kazandıran, mağlup olurken bu derece ortam malı olmayan bir takım bekliyorum sadece. kendisi bilmem kaç aylık sürede bırakın umut vadetmeyi tebessüm bile ettiremedi bu taraftara. bu yüzden üzgünüm ama zararın neresinden dönersek kardır diye düşünmeden edemiyorum. hoşçakal prandelli.