3279
her elektronik alet gibi arada donma ve kasma yapan, bi reset atsa kendine gelecek gol makinemiz.
burak her geçen gün bir özelliğini geliştiriyor. bana göre geliştiremediği tek bir özelliği kaldı ; o da gol atamadığı maçlarda alternatif çözümler üretememek. sürekli topu ayağına ve önüne istemekten vazgeçmeli, birazcık rakibe göre oynamalı. arada bir sırtı dönük oynamalı, duvar olmalı, al-ver yapmalı. aksine burak sürekli her maç aynı oyunu oynayıp aynı golleri atmaya uğraşıyor. yapamadıkça da morali ve motivasyonu bozuluyor. bozuldukça bir şeyleri deneme isteği maç içerisinde daha da köreliyor ve bu kısır döngü oyundan alınanana yahut maç bitene kadar devam ediyor.
bir forvet sürekli gol atarak katkıda bulunacak diye bir kural yok futbolda. bazen orta sahada ve forvette yaptığın presle, rakibi bozma anlayışınla (bkz: umut bulut) (bkz: johan elmander) bazen ise tecruben ve futbol zekanı birleştirip yaptığın asissitler, hazırladığın pozisyonlarla (bkz: didier drogba) katkı sağlayabilirsin takımına. burakta bu bilinç biraz eksik. sürekli karşı karşıya kalıp plase yapmak ya da penaltı noktasının üstünde topla buluşup köşeye vurmak istiyor, başka bir şey için sahanın içinde çabalamıyor. ben top galatasarayda değilkenki düşük enerjisini buna bağlıyorum. psikolojik olarak kendini gol atmaya programlamış bu kardeşimiz, başka bir şey burak için ekstraya giriyor.
ha bide son olarak şu top kontrollerine ve pres anındaki top sürüşlerine biraz daha çalışsa hiç fena olmaz. bazen şampiyonlar liginde, süper lig falan derken 2 sezonda neredeyse 60 gol atan bir futbolcuya yakışmayacak derece kötü top kontrolleri izletiyor bize. top burakın ayağına dolanınca benim içim yanıyor.
ben yine de kendisini çok seviyorum ve parçalı giydiğini gördüğüm için çok mutluyum. yönetim-futbolcu-taraftar üçgeninde birbirimize olan bağlılığımızı yine gösterip, burakı girdiği her formsuz süreçte destekleyeceğimize canı gönülden inanıyorum.
(bkz: adam bi kamyon gol attı, şampiyonluk en çok onun hakkı)
burak her geçen gün bir özelliğini geliştiriyor. bana göre geliştiremediği tek bir özelliği kaldı ; o da gol atamadığı maçlarda alternatif çözümler üretememek. sürekli topu ayağına ve önüne istemekten vazgeçmeli, birazcık rakibe göre oynamalı. arada bir sırtı dönük oynamalı, duvar olmalı, al-ver yapmalı. aksine burak sürekli her maç aynı oyunu oynayıp aynı golleri atmaya uğraşıyor. yapamadıkça da morali ve motivasyonu bozuluyor. bozuldukça bir şeyleri deneme isteği maç içerisinde daha da köreliyor ve bu kısır döngü oyundan alınanana yahut maç bitene kadar devam ediyor.
bir forvet sürekli gol atarak katkıda bulunacak diye bir kural yok futbolda. bazen orta sahada ve forvette yaptığın presle, rakibi bozma anlayışınla (bkz: umut bulut) (bkz: johan elmander) bazen ise tecruben ve futbol zekanı birleştirip yaptığın asissitler, hazırladığın pozisyonlarla (bkz: didier drogba) katkı sağlayabilirsin takımına. burakta bu bilinç biraz eksik. sürekli karşı karşıya kalıp plase yapmak ya da penaltı noktasının üstünde topla buluşup köşeye vurmak istiyor, başka bir şey için sahanın içinde çabalamıyor. ben top galatasarayda değilkenki düşük enerjisini buna bağlıyorum. psikolojik olarak kendini gol atmaya programlamış bu kardeşimiz, başka bir şey burak için ekstraya giriyor.
ha bide son olarak şu top kontrollerine ve pres anındaki top sürüşlerine biraz daha çalışsa hiç fena olmaz. bazen şampiyonlar liginde, süper lig falan derken 2 sezonda neredeyse 60 gol atan bir futbolcuya yakışmayacak derece kötü top kontrolleri izletiyor bize. top burakın ayağına dolanınca benim içim yanıyor.
ben yine de kendisini çok seviyorum ve parçalı giydiğini gördüğüm için çok mutluyum. yönetim-futbolcu-taraftar üçgeninde birbirimize olan bağlılığımızı yine gösterip, burakı girdiği her formsuz süreçte destekleyeceğimize canı gönülden inanıyorum.
(bkz: adam bi kamyon gol attı, şampiyonluk en çok onun hakkı)
