yemin ediyorum tek isteğim taraftarımızın sevinmesiydi, bu sezonki şampiyonlar ligi maceramızın bir nebze de olsa mutlu sonla noktalanmasıydı. çünkü biz bunu hak ettik ve bizim dışımızda ilk iki maçtan itibaren hiçkimse inanmadı bu takıma. bu yolda yalnız yürüdük hep. şimdi ne diyelim biz? helal olsun aslanlar... ben 2 sene önce maçlardan sonra hep ağlamaklıyken şu an gururdan ne yapacağımı şaşırıyorum. emeği olan herkese, takımıma, imparatora, taraftara yürekten teşekkürler. şimdi seneye de orada olabilmek için ligde saldır galatasaray :)
cimbom başı dik yürür...*