maçın ilk yarısında müthiş istekli, arzulu, deyim yerindeyse topu ısıran bir galatasaray vardı. kaleyi bulan isabetli şutlarımızın yanında, rakibin oyuncularının götüne başına bacağına çarpıp kaleyi bulmayan engellenen şutlarımız da çok fazlaydı ki özellikle torreira'nın şutunda şans yanımızda olsa golü çok daha erken de bulabilirdik.
icardi'nin düşürüldüğü pozisyon, dünyanın neresine giderseniz gidin, penaltıdır. kayarak müdahale yapan ibbli futbolcu ayağını son anda havaya kaldırıyor ve icardi'yi düşürüyor. lakin var uyarıda dahi bulunmadı. neyse ki ilk yarının sonunda kazandığımız penaltıyla ilk yarıdaki arzulu ve istekli oyunumuzun karşılığını da almış olduk. icardi penaltıyı kullanmak için gelirken gösterdiği kararlılık, sert vuruş yapacağını göstermişti ve yanıltmadı.
sağ kanadı otobana çeviren sacha boey'u ve uzun aradan sonra 11 başlayan kazımcan'ı çok beğendim, keza torreira da yine 2.5 kişilik falan oynadı. hava toplarında çok etkiliydik ki zaten savunma oyuncularımızın kazanamadığı hava topu mücadelesi yokmuş.
özetle maç öncesindeki çekince ve kaygılarım, fenerbahçe'nin giresunspor maçındaki
* puan kaybı ile biraz azalmıştı. ama yine de büyük bir engeli kayıpsız geçtik ve şampiyonluk yolunda büyük bir adım attığımızı düşünüyorum.