bir çok kişi drogba'ya lakayıt hareketleri yüzünden laf edebilir. ancak galatasaray gok yediğinde zor çıkaran bir takım bu sene ve drogba tam bir profesyonelce köşe bayrağının orada dakikaları eritti adeta.
burak ın ilk göldeki şansı ikinci goldeki kalitesi hala soru işaretleri olsada gerçek bir golcü. golü kokluyor çok iyi pozisyona kaçabiliyor ama top sürme yeteneği sıfır olduğu için çok kaçırıp eleştiriliyor...
ayrı bir parantez albert rieraya... karlı zeminde bile klasını konuşturan bir adamsın sen... yumruk yedin numaran alındısol beke koyuldun ama yılmadın.
bir takımın en teknik oyuncusu sol bek olur mu?
130
skoru bildik ya la. eboue'nin oynamayacağını bilseydim ikinci golü de burak atar derdim şerefsizim :)
galibiyete sevindiğim, maç öncesi yaşadıklarıma üzüldüğüm maçtır.
ankara'dan ara ara gelen, misafir ettiğimiz galatasaray aşığı engelsiz kardeşimize kombinemizle maça girdiği halde yaşatılan eziyetten tiksinti gelmiştir.
çıkışının rahat olması için nereye başvurduysak opel tribününün alt katına aldıramadığımız, stadın içinden kimsenin doğru düzgün haberinin olmadığına ve iletişimsizliğin had safhada olduğuna inandırmıştır.mecburen kendi kapımızdan girerek, polis ve taraftar kardeşlerimizin yardımıyla içeriye girilebilmiştir.
içeri girebilme savaşında kardeşimiz kolunu ayakta duramadığı için destek almaya çalıştığı döner kapıya sıkıştırmış, kapının dönmesiyle kolunun kırılmasından kıl payı kurtulmuş, iki üç kişinin yardımıyla kolu kapıya sıkıştığı yerden kurtarılmıştır.
8 kişinin yardımıyla tekerlekli sandalyesine oturtulup opel üst tribüne çıkartılmış, yaşadığı sıkıntı ve kolunun ağrısından maçın keyfine tam anlamıyla varamadan maçı tamamlamıştır.aynı zulmü maç bitiminde de çekmiş, metroda yaşadığı eziyet ve maç öncesi metronun asansörünün çalışmaması da unutulmamıştır.
tüm bu yaşadıklarına rağmen maç öncesi ali sami yen sokakta üçlü çektirmesinin verdiği hazzı anlata anlata bitiremeyen koca yürekli kardeşimizin daha önce de aynı durumları defaten yaşadığının bilinmesini istediğim hadisedir.
engelsiz kardeşlerimize destek olacak yapılanmanın stadımızda planlanmadığına inandıran, allah bir daha kimseye yaşatmasın dedirten, isyan ettiren durumdur.
135
galatasaray'ın trabzon kalesini bombardımana tuttuğu maç. yediğimiz gol de tam bizim şanımıza yakışacak kadar saçma.
bu maç bittikten sonra, "biz ikinci yarıda bu 8 puanlık farkı kapatıp; şampiyon oluruz. işi götürürüz." diye düşünmüştüm. ama maalesef olmadı. (bkz: süper lig 2013-2014 sezonu)
137
tek kale oynadığımız trabzon maçlarından birisiydi, 7 dakikada 3 gol gelmişti ve 2-1 bitmişti. atılan 3 gol de ilginç denebilecek gollerdi.