18 eylül 2018 galatasaray lokomotiv moskova u19 maçı ile ilgili önemli bulduğum üç konuda altyapı hocalarını ve tabi çocukları uyarmak isterim.
1-motivasyonumuz düşük.
2-durarak top oynuyoruz.
3-topu ayağımızda çok tutuyoruz.
takım yorgun, isteksiz ya da güvensiz. bunun çeşitli nedenleri olabilir ama tahminim rakibi gözlerinde fazla büyütmüş olmalarıdır. rakipten korkan takım enerjisini tam olarak sahaya yansıtamaz.
bizim en büyük hastalığımız, rakiplerimizi gözümüzde fazla büyütüp psikolojik bariyerler oluşturmamız. lokomotiv moskova fizikli ama teknikleri çok zayıf. bizim tekniğimiz ise çok daha iyi. pas yaparak onları yorabilir ve gole daha rahat gidebiliriz. fakat biz aceleci hareket edip bütün pozisyonları harcıyoruz. topu ayağına alan üç rakibi geçip gol atmak istiyor.
pas veren oyuncunun durması çok göze batıyor. pas veren futbolcu hareket halinde olmalı ve yeni pas alternatifi yaratmalı.
topu ayağımızda çok tutmak yerine pas verip tekrar almak daha avantajlıdır. çünkü topu tutup bir kaç kişiyi geçmeye kalkmak kolay değildir.
bireysel performanslara gelince:
mustafa kapı'nın klası çok net gözüküyor ama enerjisi yeterli değil.
sol bek süleyman'ı çok beğendim.
abdüssamed ön libero oyuncusu değil çünkü stoper gibi pası verdikten sonra duruyor. tekniği gelişsin diye orada oynatılıyor olabilir bu nedenle hoş karşılıyorum. fiziki yapısı çok iyi ama kuvvet ve dayanıklılık olarak gelişmeli.
ogün iyi denilebilecek bir oyuncu.
diğer stoper gökay da iyi. sağ kanat recep vasat ama ali yavuz'un kendisini çok geliştirmesi gerek.
mirza ve on numara mutlu vasatın üzerindeler. berk de öyle.
rakibin gol atacağı belliydi çünkü ilerde çok güçlü ve hızlı bir futbolcuya sahiptiler. (ismini hatırlayamadım) nitekim golün hazırlayıcısı da o oldu.
sonuç olarak rakip ceza alanına kadar iyi gelen takımımız rakibi yerden geçemediği ve havadan da aşamadığı için gol bulamadı ve yenildi. sağlık olsun...