öncesinde yapılan veteranlar maçında o zaman başkanımız olan alp yalman'ın sahada olduğu ve bir çok gole imza attığı, evvelki sezonun flaş takımı kocaelispor'un o yıllarda her istanbul deplasmanı öncesinde olduğu gibi 100 binlerce taraftarı ile istanbul' a çıkarma yapacağı haberlerinin basında günlerce yer alması ama tabii ki eski açığın 1/3 ünde bile kendilerine verilen yeri zar zor doldurabilmeleri( hatta bu tribünde iyice sıkışan galatasaray taraftarlarının polis kordonunu ez 15-20 metre" sığmıyoruz" nidaları ile genişletmeleri) 2-0 dan sonra, hafta içi oynayacağımız manu deplasmanı için kapalı önderliğinde 4 tribünün sırası ile "avrupa avrupa duy sesimizi" ve yine o günlerde meşhur olan izel-çelik-mercan(bilerek yanlış yazdım son ismi) üçlüsünün bir eserinin "haydi şimdi bütün elle havaya, koy cimbombomum bizim için manchestır'a " şeklindeki versiyonu ile söylendiği maçtır.
3-0 dan 3-3 e geldiğinde her ne kadar 89 senesindeki facia bir an akıllara gelmiş olsa da oyuna sonradan giren falco, tam kapalının önünden içeri yaptığı koşu ile 4. golümüzü kafa ile atmış akabinde ve detayında 5.golü de bulup "oh be rahatladık" derken bu sefer 4.golü yemiştik. neyse ki orada bitti maç. o yıllar da bu maçtan çok bahsedilmişti ama bizler için süpriz değildi zira takımımızı biliyorduk ve güveniyorduk. onlar da zaten hiçbir zaman başımızı öne eğdirtmediler. gittiler 3 gün sonra old trafford'da 2-0 dan 3-2 ye maçı getirdiler(3-3 bitti) şampiyonlar liginin formatını daha 3. senesinde değiştirttiler.
bu takım öyle bir takımdı.
(bkz:
cimbomla kimse başa çıkamaz)
