317
okan buruk mevcut anlayıştan vazgeçmemekte inat ediyorsa bu mevki için nasıl bir yol izlenecek anlayamıyorum. mertens artık 37 yaşında. 90 dakika performans vermesini beklemiyoruz. sara'yı öne atmak için mi bir plan yapıldı diye düşünsek de görünürde öyle bir strateji yok.
ilk yılki stratejimizde, boğucu preste mertens kritik rol alıyordu. iki sene sonrasında o enerjisi kalmadı haliyle. aynı şekilde rashica'nın da rakip sahadaki baskı yönünden dinamizmini arıyoruz. bu iki eksikle beraber rakip sahada yapmakla yapmamak arasında kararsız kalan bir pres anlayışımız oluştu. nitekim rakipler de çok kolay bir şekilde bu hattı geçiyorlar. adeta 2. dünya savaşı'nda fransızlarca geçilmez denilip almanlarca birkaç saatte geçilen maginot hattına döndü bizim orta saha.
barış'ı sağ önde görüyorsak o pres anlayışına katkısı olacaktır elbet. ancak 4-2-3-1'i hiçbir şekilde bozmam diyorsa okan buruk bu mevki nasıl böyle es geçiliyor? harcanan rakamlar yüksek, ortada bir başarı da yok. halen 10 milyon euro'yu sol beke harcamak ile hatalar zinciri ilerliyor. panik transferleri, saçılan paralar tedirgin ediyor.
3 oyuncuya harcanan 40 milyon euro bütçe ile 6 ve 10 numaralara da en azından düşük bütçeli transferler eklemlenebilirdi. nitekim aldığımız isimler de koy takıma, direkt sonuca götürsün modelinde oyuncular değil. bir icardi, bir torreira değiller.
böylesi anlarda bir maldini, bir zanetti gibi kulübün içinden yetişmiş, futbolu bilen, temsil yeteneği güçlü bir ismin kulüp faaliyetlerinde görev alması ve gerektiğinde hocayla bu konuları masaya yatırması önemli oluyor. ne yazık ki en büyük eksikliğimiz bu. futbolla alakası olmayan insanların futbol şube sorumluluğu devralması anlamsız. o takımın dinamiklerini bilen, taraftarın dahi dile getirdiği bariz sıkıntıları aktarabilecek, bütçenin doğru kullanımında ve kadroya uygun isimlere dönük olmasında devreye girebilecek bir futbol aklı lazım bize.
hocanın da özel hayatında gel gitleri olur. ego sorunu oluşur. insanız neticede, hepsi olur. kafa karışıklığı yaşar. bilemiyorum. böylesi anlarda belki bu tür istişareler hocaya da yol gösterirdi.
ilk yılki stratejimizde, boğucu preste mertens kritik rol alıyordu. iki sene sonrasında o enerjisi kalmadı haliyle. aynı şekilde rashica'nın da rakip sahadaki baskı yönünden dinamizmini arıyoruz. bu iki eksikle beraber rakip sahada yapmakla yapmamak arasında kararsız kalan bir pres anlayışımız oluştu. nitekim rakipler de çok kolay bir şekilde bu hattı geçiyorlar. adeta 2. dünya savaşı'nda fransızlarca geçilmez denilip almanlarca birkaç saatte geçilen maginot hattına döndü bizim orta saha.
barış'ı sağ önde görüyorsak o pres anlayışına katkısı olacaktır elbet. ancak 4-2-3-1'i hiçbir şekilde bozmam diyorsa okan buruk bu mevki nasıl böyle es geçiliyor? harcanan rakamlar yüksek, ortada bir başarı da yok. halen 10 milyon euro'yu sol beke harcamak ile hatalar zinciri ilerliyor. panik transferleri, saçılan paralar tedirgin ediyor.
3 oyuncuya harcanan 40 milyon euro bütçe ile 6 ve 10 numaralara da en azından düşük bütçeli transferler eklemlenebilirdi. nitekim aldığımız isimler de koy takıma, direkt sonuca götürsün modelinde oyuncular değil. bir icardi, bir torreira değiller.
böylesi anlarda bir maldini, bir zanetti gibi kulübün içinden yetişmiş, futbolu bilen, temsil yeteneği güçlü bir ismin kulüp faaliyetlerinde görev alması ve gerektiğinde hocayla bu konuları masaya yatırması önemli oluyor. ne yazık ki en büyük eksikliğimiz bu. futbolla alakası olmayan insanların futbol şube sorumluluğu devralması anlamsız. o takımın dinamiklerini bilen, taraftarın dahi dile getirdiği bariz sıkıntıları aktarabilecek, bütçenin doğru kullanımında ve kadroya uygun isimlere dönük olmasında devreye girebilecek bir futbol aklı lazım bize.
hocanın da özel hayatında gel gitleri olur. ego sorunu oluşur. insanız neticede, hepsi olur. kafa karışıklığı yaşar. bilemiyorum. böylesi anlarda belki bu tür istişareler hocaya da yol gösterirdi.
