1
yıllar yılı maç izlerim. avrupa ve dünya futbolunda ulaşabildiklerimi takip ederim.
hayat planlamamı galatasaray maçları üzerine yapar televizyona 1 bilemedin 2 metre uzaklıktan 125 ekranda maç izlerim.
her detaya hakim olmayı severim.
top neredeyse orayı değil aksiyonu kim nasıl tamamlıyor ona bakarım.
bunlar uzar gider.
herkesin bir zevki vardır futbola dair.
ancak bu karmaşanın arasında beni en çok geren olay teknik direktörün maça takımıyla çıkmamasıdır.
bunu biz son 10 yılda terim'e verilen ağır cezalar ile çok kez yaşadık.
10 maçlar 6 maçlar sürekli havalarda uçuştu.
terim yerine kimi zaman dr. levent şahin kimi zaman necati ateş hatta geri gidersek hasan şaş falan takımın başında maça çıktı.
bu maçların çoğunu istediğimiz gibi tamamlayamadık.
bakıyorum mesela ingiltere ya da italya ligine yardımcı antrenör sadece görevini yapıyor.
kafa adama yardımcı olmak için sürekli konuşuyorlar, taktik defteri veriyorlar, bilgisayarlı analiz yapıyorlar. hatta saha içi doktoru ile kulaklıkla konuşuyorlar.
adamlardan beklenen bu zaten.
galatasaray da ise terim'in yanındaysan 5 maçın garanti.
o 5 maç kara delik, ne olacağını kimse kestiremez.
takıma hakim olamamak, oyuncuların iplememesi falan bir yana dursun at şeyine kelebek gibi sadece duruyorlar kulübenin önünde.
bir teknik direktörün görevi ceza alıp takımı yalnız bırakmak değil zor zamanlarda o taktik bilgisini, oyuncu yönetimini sahaya yansıtmasıdır.
çünkü kondisyoneri, analizcisi, fizyoterapisti, teknik elemanı olan profesyonel kulüplerin teknik direktörü sadece saha içi taktik ve oyuncu yönetiminde iyi olmalıdır.
futbol artık buna evrildi.
yani 2 adamla dönmüyor işler.
her şeyi kontrol altına alamıyorsun.
psikoloji uzmanından uyku terapistine kadar ihtiyacın var artık.
baba figürü belki bizim burada bir tık iş görür ancak edirne sonrası kimse father and sons diye çağırmaz takımları.
eğer başımıza 2022-2023 sezonu bir teknik direktör gelecekse ki o da şüpheli, inşallah sağlık problemi haricinde takımı maç günleri yalnız bırakmaz.
hayat planlamamı galatasaray maçları üzerine yapar televizyona 1 bilemedin 2 metre uzaklıktan 125 ekranda maç izlerim.
her detaya hakim olmayı severim.
top neredeyse orayı değil aksiyonu kim nasıl tamamlıyor ona bakarım.
bunlar uzar gider.
herkesin bir zevki vardır futbola dair.
ancak bu karmaşanın arasında beni en çok geren olay teknik direktörün maça takımıyla çıkmamasıdır.
bunu biz son 10 yılda terim'e verilen ağır cezalar ile çok kez yaşadık.
10 maçlar 6 maçlar sürekli havalarda uçuştu.
terim yerine kimi zaman dr. levent şahin kimi zaman necati ateş hatta geri gidersek hasan şaş falan takımın başında maça çıktı.
bu maçların çoğunu istediğimiz gibi tamamlayamadık.
bakıyorum mesela ingiltere ya da italya ligine yardımcı antrenör sadece görevini yapıyor.
kafa adama yardımcı olmak için sürekli konuşuyorlar, taktik defteri veriyorlar, bilgisayarlı analiz yapıyorlar. hatta saha içi doktoru ile kulaklıkla konuşuyorlar.
adamlardan beklenen bu zaten.
galatasaray da ise terim'in yanındaysan 5 maçın garanti.
o 5 maç kara delik, ne olacağını kimse kestiremez.
takıma hakim olamamak, oyuncuların iplememesi falan bir yana dursun at şeyine kelebek gibi sadece duruyorlar kulübenin önünde.
bir teknik direktörün görevi ceza alıp takımı yalnız bırakmak değil zor zamanlarda o taktik bilgisini, oyuncu yönetimini sahaya yansıtmasıdır.
çünkü kondisyoneri, analizcisi, fizyoterapisti, teknik elemanı olan profesyonel kulüplerin teknik direktörü sadece saha içi taktik ve oyuncu yönetiminde iyi olmalıdır.
futbol artık buna evrildi.
yani 2 adamla dönmüyor işler.
her şeyi kontrol altına alamıyorsun.
psikoloji uzmanından uyku terapistine kadar ihtiyacın var artık.
baba figürü belki bizim burada bir tık iş görür ancak edirne sonrası kimse father and sons diye çağırmaz takımları.
eğer başımıza 2022-2023 sezonu bir teknik direktör gelecekse ki o da şüpheli, inşallah sağlık problemi haricinde takımı maç günleri yalnız bırakmaz.
