beşiktaş’ın şaibeli şampiyon tamamladığı ve günü kurtarıp, yıllarını kaybettiği sezondur. o sezon sonu çevremdeki beşiktaşlı arkadaşlara bundan bahsettiğimde, sergen vs. muhabbetleri dönüyordu, tabi başka bir dünyada her zamanki gibi uçuyorlardı
*. bu sezon sonrasında ahmet nur çebi gibi bir vizyonsuz başta iken, sergen yalçın gibi pek gerisini ilerisini düşünmeyen bir adamla birlikte paraları hunharca, plansızca harcayarak içi boşaltılmış kulübü iyice batırmıştır. ondan sonrası da zaten malum.
bizim kulüp ise finansal yaptırımdan kurtulmuş, sonraki döneme yeni, toy ve facia bir başkan ile girmişti. futbol takımı başında efsanesi ile pek oturaklı olmasa da finansal yaptırımlı yıllarda ara ara denediği genç futbolcu yatırımlarını 3 yıllık planlamaya yaymaya çalıştı. o sezon çok havada kaldı, fatih hoca galatasaray’dan ayrıldı, hocalık kariyerini belki de tamamen noktaladı. bizim için çok felaket bir sezonla tamamlandı ayrıca. ama ondan sonraki sezon yeniden açılan bembeyaz sayfa ile gelen yeni güçlü bir yönetim; genç, başarılı ve dinamik ve daha da önemlisi galatasaray genlerine sahip yeni hocası başında elimizdeki genç iskelet üzerine yıldız ama karakterli futbolcularla oluşturulmuş kadro bizi yeniden şampiyon yapmış, yetmemiş aradaki farkı hem gelecek olarak hem de finansal olarak bayağı bir açmıştır.
buradan çıkarılacak nice dersler olduğunu düşünüyorum. kendi düşen ağlasın, yok olsun, beter olsun bu kez. malumunuz sonuna kadar hak ettiler. biz ise kenetlenerek, doğrularda ısrar ederek ve mücadeleden asla vazgeçmeyerek bu yolda devam ederiz umarım. o gün her şey tersi görünürken, bugün bambaşka görünüyor. kesinlikle bizim camiaya güvenim tam bir şekilde rayına oturturuz, kötüye giden her noktadan geriye dönmesini biliriz ama şu an bulunduğumuz noktadan bile ileri gideceğimiz günler için planlarımız vardır umarım.
