81
o dönem konyaspor teknik direktörü olan aykut kocaman bile anelka'nın elle gol attığı maç sonrası fenerbahçe'nin şaibelerine isyan edip teknik direktörlüğü bıraktığını duyurmuştu.
evet, aykut kocaman bile.
82
bana göre 2011-2012 ve 2007-2008 sezonlarıyla birlikte süper lig tarihinin en keyifli sezonlarındandır.
83
fenerbahçe’nin stoperde luciano, merkez orta sahada istim üstünde bir adet aurelio, oldukça iyi durumda bir appiah, sol tarafta yeni nesil kanatlardan olmayan old school sol orta saha gibi oynayan ciğersiz tuncay, on numarada kariyerinin zirvesindeki alex, pivot santrafor dönüşümlü semih ve van hooijdonk, golcü anelka gibi çok güçlü bir iskelet ile 4-4-1-1 formasyonunda oynadığı sezon. saymadığım mevkilerde de alternatifli ve yeterli bir rotasyonları mevcuttu. sezonun favorisi zaten onlardı. şampiyonluk kutlamasındaki o aşırı duygusal sahnelerin sebebi de büyük oranda buydu. çok ekstra bir şampiyonluktu (16 dakika gecikmesi de var tabi).
öte yandan bizim ortasahayı sayayım diyorum aklıma ayhan akman ve saidu dışında kimse gelmiyor. bek desen zaten yok. orhan’la cihan’la idare ettik öyle. gerets, hakan-ümit-necati ve arkalarında ilic ile sezonu kotardığı yetmiyormuş gibi bir de şampiyon oldu. gerçekten olağanüstü bir sezon olmuştu. bence 2000-01’de yedikleri nanelerin acısını fazlasıyla çıkarttığımız bir seneydi. dört yılda kazanmış olacakları 3 şampiyonluğun arasına girip, hegemonya kurmalarına engel olduk. önce aziz başgan kaçtı. sonra ‘taraftar baskısı’ ile geri döndü. tabi christoph ‘hemen’ daum’u halıya sarıp gönderdiler apar topar. acayip keyifliydi ya izlemesi.
ancak ertesi yıl gereken takviyeler asla yapılmayıp, inamoto carrusca gibi takıma bir şey katmayacak adamlarla yola çıkılıp, bir de gerets’in takım üzerindeki etkinliği de azalınca devamı gelmedi.
