bir takım sürekli son dakika golü yiyorsa sürekli geri çekiliyordur. eğer sürekli atıyorsa önde baskı kurmuş saldırıyordur.
bir kere olan bir şey şanstır ama sürekli tekrarlanan bir şey şans yada şanssızlık değildir.
maalesef bu sene şanssızlık kısmını geçeli çok oldu. ki olmaya da devam edecek belli. çünkü bu takımın psikolojisinde ben yine son dakika da gol yiyeceğim düşüncesi var.
sadece yenilen bu goller bile şampiyonluğun gittiğinin bir örneği.
geçen sene akhisar maçında kostas'ın attığı golde tribünde nasıl bir sevinç, şampiyonluk inancı olduysa bugünkü (bkz:
14 aralık 2019 galatasaray ankaragücü maçı) nda da şampiyonluk gittiğini anlamıştır taraftar.