kalitesini gösteren hocadır.
euro 2020’de parıl parıl parlıyor. bakın hani olmaz da gruplardan çıkıp ilk turda elenebilir o bile bu parıltıyı almaz. bahsettiğim mesele şahsi gelişimiyle ilgili çünkü.
mancini, city’nin başındayken bile 1-0 bir çok maç kazanan bir hocaydı. hatta klasik italyan futbolu oynattığı o kadar maç vardı ki insan bazen sıkılıyordu. “o para o kadro böyle mi maç kazanır?” eleştirilerini hatırlıyorum.
şimdi aynı mancini italya’da tamamen kabuk değiştirmiş. bırakın italyan defansına dönmeyi gegenpressin doruklarında oynuyor italya. özellikle maçlar 0-0’ken rakibe kabus gibi çöküyor presle takım. yetmiyor chiellini fırsat bulursa topla ileri çıkıp arkadaşlarını da rakip ceza sahasına kaydırıyor. “oyunu yarı sahamda kabul edeyim topu da vereyim” dersen italya adeta işgal ediyor yarı sahanı ve nefes dahi alamadan golü yiyorsun. bahsettiğim chiellini gibi stoperlerin topla çıkışlarına o kadar adapte olmuş ki takım, ya bıracaksın gelecek ya da forvetin vs bu stoperleri kovalayacak ki o da hem ekstra efor hem de kapanıp topu vermede bir zaaf demek.
bunları kulüpte başarmak bile çok zor. ama milli takımda şu topu oynatmak gerçekten büyük ama çok çok büyük bir iş.
bu sene bir çok büyük takım “3’lü savunma ve topu rakibe bırakma” isimli iğrenç sistemi çözmede sorun yaşadı ve bu sistem popülerleştikçe iğrenç maçlar izledik. mancini’nin oynattığı bu sistem belki de bahsettiğim taktiğin çözümü olabilir ki modern futbola büyük hizmet olur. elbette her takım bunu oynatacak kadroya sahip değil; ama özellikle premier league gibi liglerin başrol takımları fazlasıyla buradan kopya çekebilir.
