hiç unutmam, sanıyorum 2004 yılı olabilir. reha muhtar futbol ateşi diye bir program yapıyor. programda galatasaray, fenerbahçe ve beşiktaş taraftarları da gruplar halinde oturuyor.
* gruplar da direk tribünlerin kafa adamlarından oluşuyor, yani öyle genel bir profil yok. bizim tayfanın tanıdık simalarının çoğu orda. sanıyorum abdurrahim albayrak, ali aydın ve malum olacağı üzere pek değerli ömer çavuşoğlu da programın yorumcularından. neyse programda taraftara da mikrofon veriyorlar, bir alen konuşuyor, bir yücel konuşuyor, bir rahmetli alpaslan dikmen konuşuyor, sonra ara sıra taraftarlar gaza gelip tezahürat filan söylüyor. bizimkiler "
biz burdayız, yine varız, biz galatasaraylıyız" filan inletiyorlar yeni besteyle stüdyoyu. albayrak kadıköy'deki 4 kırmızı kartlık maçtan dolayı ali aydın'a sana hakkımı helal etmiyorum filan diyor, ilerliyor program.
bir ara mikrofonu bizim
ikizler'den biri alıyor,
* ömer çavuşoğlu'na dönerek, "-ömer çavuşoğlu bundan 10 sene önce galatasaray bayrağını yırtmıştı, hadi çok delikanlıysa burada tekrarlasın o hareketi de görelim" gibisinden bir laf ediyor. ve allah kahretsin yine sonrası malum. reha muhta durumu kurtarma derdinde. neyse ömer çavuşoğlu'nun suratına korkuyla karışık bir tebessüm yerleşmiş. hafiften kızarmış. böyle aşırı mülayim bir üslupla, işte o zamanlar daha heycanlı olduğunu, yaptığının yanlış olduğunu filan söylüyor.
ömer çavuşoğlu'nun o açıklamalardan sonraki yüz hali ne zaman hatrıma düşse, bir gülme alır beni, sesli gülerim. hey allahım ya :)